چشمِ تو چشمه ی جوشانِ غزل یعنی که

نامِ تو اولِ دیوانِ غزل یعنی که

سطر سطرِ دلِ من نامِ تو را می خواند

این همان واژه ی ایمان غزل یعنی که

کودکِ طبعِ من از ابرِ تو باریدن داشت

کاش میداشت به درمانِ غزل یعنی که

دشتِ دل لاله ی آغشته به خون است یقین

دست بگذار به دستانِ غزل یعنی که

عاقبت می شوم از دوری تو پژمرده

اشک می گفت به دامانِ غزل یعنی که

=-==–==–===-