تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
مجموعه تئاتر لبخند
تماشاخانه ملک
عمارت هما
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
تالار مولوی
تماشاخانه هیلاج
خانه هنر دیوار
بلک باکس ایران مال
خانه نمایش دا
تماشاخانه طهران
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 18:26:26
کمند شمس بازیگر تئاتر، معلم هنر و...
. . .
ویترین
دیوار
اطلاعات
پروفایل کاربری
بازیگر تئاتر، معلم هنر و...
۲۵ اسفند ۱۳۷۴
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
دهخدا به قلم جناب طاهری و کارگردانی جناب بزرگ زاد را در سالن فرشچیان اصفهان به تماشا نسشتم، این روزها شاهد اجراهایی هستیم که ارجاعاتی پیدا و پنهان به مناسبات سیاسی کنونی ایران دارند، نکته‌ای که در این اجراها می‌توان رصد کرد سیاست بازنمایی تضادهایی طبقاتی است که چندان مبتنی بر آنتاگونیسم سیاسی نیست و در نتیجه، اجتماعی که در این آثار صورتبندی و رویت‌پذیر می‌شود کمک چندانی برای فهم وضعیت موجود و عزیمت به سوی وضعیت مطلوب نمی‌کند. گئورک لوکاچ در مقاله درخشان «ایدئولوژی مدرنیسم» توضیح می‌دهد که «وجود هستی‌شناختی انسان‌ها را نمی‌توان از محیط اجتماعی و تاریخی‌شان متمایز کرد. همچنان‌که برجستگی و فردیت خاص‌شان را نمی‌توان از زمینه‌ای که در آن خلق شده‌اند، جدا کرد.» بنابراین نکته مهم از دریچه نگاه لوکاچ برای یک هنرمند خلاق و نوگرا، ارجاع به جامعه‌ای است که در آن زندگی میکند و با شناخت دقیقی که دارد از طریق پرداختن به مناسبات فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی، می‌تواند اثری قابل اعتنا بیافریند. هر شکلی از رئالیسم، محصول تجربه زیسته نویسنده‌ای است که تمنای ساختن یک جهان تکین و خلاقانه را دارد. تئاتر این روزهای ما، در این زمینه، کاهلانه عمل میکند و اغلب آثاری که بر صحنه می‌آید و تلاش دارد جهانی تازه و تکین باشد و در صورت امکان نظم موجود را بحرانی کند، ناکام می‌ماند.
در اجرای دهخدا با ظرافت مثال زدنی به برساختن یک جهان انتقادی و تماشایی دست زده اند، به بازی های روشمند و تکنیکال و تحلیل پذیر که فراموش شدنی نیستند، رویا زیرک قشقایی، حسن جویره و معین الدین عشاقی به غایت سبک بازی، شیوه تمرین درست و مهارتشان را ارائه داده اند.
جایی خوانده بودم ؛ «در ۱۳۴۵ خورشیدی در کلاس تاریخ فرهنگ عیسی صدیق، فریدون جنیدی دربارهٔ کوشش‌های هنری راولینسون برای خواندن کتیبه بیستون گفت:
«یک اروپایی برای خواندن سنگ‌نوشته ایرانی سی سال زمان نهاد؛ شما که ایرانی هستید آیا حاضرید برای کشور خودتان سه سال از عمر خودتان را بگذارید؟»
فریدون ... دیدن ادامه ›› جنیدی برخاسته می‌گوید:
فردوسی برای زنده نگه داشتن اندیشه و فرهنگ و زبان ایرانی سی سال زمان نهاد، با آنکه نان جوین نیز بر سفره نداشت… دهخدا بیش از سی سال زمان بر سر فرهنگ نهاد… شما به جای آنکه جوانان را برانگیزید تا سی، چهل سال از زمان خود را بر سر فرهنگ ایران بنهند، آنان را کوچک می‌شمارید تا در خود ننگ ببینند و خویش را درخور و شایسته سرزنش بشمارند … همین‌جا به شما می‌گویم:
من، فریدون جنیدی، جوان ایرانی، تا پایان زمان خود، زندگی خویش را در راه پژوهش در فرهنگ ایران خواهم افشاند».
تیم اجرایی دهخدا مرا سخت یاد فریدون جنیدی انداختند، دو هفته از دیدن اجرا گذشته و هر صبح در آیینه با خود تکرار می کنم :
یاد آر ز شمع مرده یاد آر
اختر به سحر شمرده یاد آر
از سردی دی فسرده، یاد آر
بر بادیه جان سپرده یاد آر
تسنیم وصال خورده یاد آر ...
در اجرای دهخدا با ظرافت مثال زدنی به برساختن یک جهان انتقادی و تماشایی دست زده اند، به بازی های روشمند و تکنیکال و تحلیل پذیر که فراموش شدنی نیستند، رویا زیرک قشقایی، حسن جویره و معین الدین عشاقی به غایت سبک بازی، شیوه تمرین درست و مهارتشان را ارائه داده اند.
جایی خوانده بودم ؛ «در ۱۳۴۵ خورشیدی در کلاس تاریخ فرهنگ عیسی صدیق، فریدون جنیدی دربارهٔ کوشش‌های هنری راولینسون برای خواندن کتیبه بیستون گفت:
«یک اروپایی برای خواندن سنگ‌نوشته ایرانی سی سال زمان نهاد؛ شما که ایرانی هستید آیا حاضرید برای کشور خودتان سه سال از عمر خودتان را بگذارید؟»
فریدون ... دیدن ادامه ›› جنیدی برخاسته می‌گوید:
فردوسی برای زنده نگه داشتن اندیشه و فرهنگ و زبان ایرانی سی سال زمان نهاد، با آنکه نان جوین نیز بر سفره نداشت… دهخدا بیش از سی سال زمان بر سر فرهنگ نهاد… شما به جای آنکه جوانان را برانگیزید تا سی، چهل سال از زمان خود را بر سر فرهنگ ایران بنهند، آنان را کوچک می‌شمارید تا در خود ننگ ببینند و خویش را درخور و شایسته سرزنش بشمارند … همین‌جا به شما می‌گویم:
من، فریدون جنیدی، جوان ایرانی، تا پایان زمان خود، زندگی خویش را در راه پژوهش در فرهنگ ایران خواهم افشاند».
تیم اجرایی دهخدا مرا سخت یاد فریدون جنیدی انداختند، دو هفته از دیدن اجرا گذشته و هر صبح در آیینه با خود تکرار می کنم :
یاد آر ز شمع مرده یاد آر
اختر به سحر شمرده یاد آر
از سردی دی فسرده، یاد آر
بر بادیه جان سپرده یاد آر
تسنیم وصال خورده یاد آر ...
حسین بهمنش، سپهر، نوید عسکری فراهانی، امیر مسعود، محمد فروزنده، محمدرضا بزرگ زاد و عرفان عبدلی این را
خواندند
خریدار محمدرضا بزرگ زاد (arbab54)
تیوال این کانال
دنبال
از ۱۷ اسفند ۱۳۹۵
درود و سپاس . اینکه ما کار می‌کنیم و شما درباره کار ما مینویسید و ما نوشته ی شما را می خوانیم و دباره نوشته ی شما می‌نویسیم ... یعنی همه ماجرا . ممنون از شما و همه عزیزانی که به تماشا مینشینند و بعد از تماشا هم بی تفاوت نیستند و می‌نویسند و شما بانوی گرامی که با قلمی وزین و فنی مینویسید .بیش باد.
۲۵ آذر
دوست‌دارم
( ۱ )
پاسخ
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
«عیبی ندارد اگر حالت خوش نیست»
در کتاب کمدی الهیِ دانته، ویرژیل راهنمای دانته از جهنم بهسوی برزخ است. وقتی دانته با دیوار بزرگی از آتش روبه‌رو می‌شود و وحشت میکند، ویرژیل به او می‌گوید: «انتخاب دیگری نداری. این آتشی است که می‌سوزاند، اما از بین نمی‌برد.» ولی دانته همچنان می‌ترسد. ویرژیل ترس او را حس میکند، دست روی شانه‌اش می‌گذارد و تکرار میکند: «انتخاب دیگری نداری.» دانته نیز عزم خود را جزم میکند و وارد می‌شود.
همه‌ی کسانی‌که زندگی می‌کنند با این دیوار آتش روبه‌رو خواهند شد. این اجرا هم مانند ویرژیل راهنمای دوزخ بهسوی دیوار آتش است و هریک از ما باید به‌تنهایی عبور کنیم. بعداز آن دیوار نیز خودمان راهنمای خودمان می‌شویم. این اجرا مثل ویرژیل نمیخواهد راهی به ما نشان می‌دهد؛ حتی راه‌حل ممکن!
برای من که در آشفتگیِ دیوانه‌وار اندوه به سر می‌برم تصاویری عرضه کرد که تا چند ساعت بعد بتوانم به آن‌ها متوسل شوم. عشق‌‌ورزیدن و از دست دادن و همراهی‌‌کردنِ و رفاقت با یکدیگر کاری شجاعانه است. مهم نیست که مسیر چقدر طولانی است.
اجرایی کانسپت محور، اندازه و پرتلاش، خسته نباشید به همه گروه خوب این اجرا.
سپاس رضایی تو کاشف خودت بودی تا همیشه ها و هنوز، با شکوه بر صحنه بودی رفیق دلم نیامد ذوق ام از دیدنت را اینجا به یادگار ننویسم.
خسته نباشیدهمگی.
در کتاب کمدی الهیِ دانته، ویرژیل راهنمای دانته از جهنم بهسوی برزخ است. وقتی دانته با دیوار بزرگی از آتش روبه‌رو می‌شود و وحشت میکند، ویرژیل به او می‌گوید: «انتخاب دیگری نداری. این آتشی است که می‌سوزاند، اما از بین نمی‌برد.» ولی دانته همچنان می‌ترسد. ویرژیل ترس او را حس میکند، دست روی شانه‌اش می‌گذارد و تکرار میکند: «انتخاب دیگری نداری.» دانته نیز عزم خود را جزم میکند و وارد می‌شود.
همه‌ی کسانی‌که زندگی می‌کنند با این دیوار آتش روبه‌رو خواهند شد. این اجرا هم مانند ویرژیل راهنمای دوزخ بهسوی دیوار آتش است و هریک از ما باید به‌تنهایی عبور کنیم. بعداز آن دیوار نیز خودمان راهنمای خودمان می‌شویم. این اجرا مثل ویرژیل نمیخواهد راهی به ما نشان می‌دهد؛ حتی راه‌حل ممکن!
برای من که در آشفتگیِ دیوانه‌وار اندوه به سر می‌برم تصاویری عرضه کرد که تا چند ساعت بعد بتوانم به آن‌ها متوسل شوم. عشق‌‌ورزیدن و از دست دادن و همراهی‌‌کردنِ و رفاقت با یکدیگر کاری شجاعانه است. مهم نیست که مسیر چقدر طولانی است.
اجرایی کانسپت محور، اندازه و پرتلاش، خسته نباشید به همه گروه خوب این اجرا.
سپاس رضایی تو کاشف خودت بودی تا همیشه ها و هنوز، با شکوه بر صحنه بودی رفیق دلم نیامد ذوق ام از دیدنت را اینجا به یادگار ننویسم.
خسته نباشیدهمگی.
بهزاد خاکباز، محمد فروزنده، فاطمه، فرناز قاسمی، امیر مسعود و نرگس کیومرثی این را
خواندند
sepas rezaei و سیاوش رستمی این را دوست دارند
sepas rezaei و سیاوش رستمی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
میگویند وقتی ارنست چگوارا را در پناهگاهش باکمک چوپان خبرچین دستگیر کردند، یکی از چوپان پرسید: چرا خبرچینی کردی درحالی که چگوارا برای آزادی شماها مبارزه می‌کرد!!؟
چوپان جواب داد که او باجنگهایش گوسفندان مرا می‌ترساند!
بعداز مقاومت محمدکریم درمقابل فرانسوی‌ها در مصر و شکست او، قرار براعدامش شد، که ناپلئون او را فراخواند و گفت:
سخت است برایم کسی را اعدام کنم که برای آزادی وطنش مبارزه می‌کرد، من به تو فرصتی می‌دهم تا ده هزارسکه طلا بابت غرامت سربازهای کشته شده به من بدهی...
محمدکریم گفت: من اکنون این پول را ندارم اما صدهزارسکه از تاجران می‌خواهم، می‌روم تهیه می‌کنم و ... دیدن ادامه ›› باز می‌گردم...
محمدکریم به مدت چندروز در بازارها با زنجیر برای تهیه پول گردانیده می‌شد اما هیچ تاجری حاضر به پراخت پولی جهت ازادی او نبود و حتی بعضی طلبکارانه می‌گفتند که با جنگ‌هایش وضعیت اقتصادی را نابسامان کرد پس نزد ناپلئون برگشت.!!
ناپلئون به او گفت:
چاره ایی جز اعدام تو ندارم، نه بخاطر کشتن سربازهایم، بلکه بدلیل جنگیدن برای مردمی که پول را مقدم بر وطن خود می‌دانند.
محمد رشید می‌گوید:
آدم دانا که برای جامعه ای نادان مجاهدت میکند مانند کسی است که خودش را آتش می‌زند تا روشنایی را برای آدم نابینافراهم سازد!!
این همان حکایت سقراط است که ویل دورانت در پایان داستانش وقتی او را جام شوکران می دهند و می کشند، می گوید:
« بدا به حال آدمی که بخواهد جامعه ای را پیش از آن که موعد بیدار شدنش فرا رسیده باشد، بیدارکند!!!
همه را نوشتم شاید منظورم را برسانم، خسته نباشید درخشان بودید💫
چوپان جواب داد که او باجنگهایش گوسفندان مرا می‌ترساند!
بعداز مقاومت محمدکریم درمقابل فرانسوی‌ها در مصر و شکست او، قرار براعدامش شد، که ناپلئون او را فراخواند و گفت:
سخت است برایم کسی را اعدام کنم که برای آزادی وطنش مبارزه می‌کرد، من به تو فرصتی می‌دهم تا ده هزارسکه طلا بابت غرامت سربازهای کشته شده به من بدهی...
محمدکریم گفت: من اکنون این پول را ندارم اما صدهزارسکه از تاجران می‌خواهم، می‌روم تهیه می‌کنم و ... دیدن ادامه ›› باز می‌گردم...
محمدکریم به مدت چندروز در بازارها با زنجیر برای تهیه پول گردانیده می‌شد اما هیچ تاجری حاضر به پراخت پولی جهت ازادی او نبود و حتی بعضی طلبکارانه می‌گفتند که با جنگ‌هایش وضعیت اقتصادی را نابسامان کرد پس نزد ناپلئون برگشت.!!
ناپلئون به او گفت:
چاره ایی جز اعدام تو ندارم، نه بخاطر کشتن سربازهایم، بلکه بدلیل جنگیدن برای مردمی که پول را مقدم بر وطن خود می‌دانند.
محمد رشید می‌گوید:
آدم دانا که برای جامعه ای نادان مجاهدت میکند مانند کسی است که خودش را آتش می‌زند تا روشنایی را برای آدم نابینافراهم سازد!!
این همان حکایت سقراط است که ویل دورانت در پایان داستانش وقتی او را جام شوکران می دهند و می کشند، می گوید:
« بدا به حال آدمی که بخواهد جامعه ای را پیش از آن که موعد بیدار شدنش فرا رسیده باشد، بیدارکند!!!
همه را نوشتم شاید منظورم را برسانم، خسته نباشید درخشان بودید💫
آرمینا ضیاء‌نور، احسان مشعل چی، stanco، رضا صادقیه، حسین مجتهدی، Reza1991s و رضا کلاهی این را
خواندند
۲۰ نفر این را دوست دارند
۲۰ نفر این را دوست دارند
مرثیه ای بر قتل و مرگ ژولیوس سزار، سراسر تلنگر است به ذهن بیننده، با بازی های درخشان و کارگردانی دقیق، صحنه های نقاشی شده و صدا و صدا و صدا که می‌پیچید دور مغز تماشاگر، در بعضی از لحظات لبها می‌خواهند به خنده باز شوند، اما آنگاه که ذهن فعال شد، خنده بر پهنه صورت می‌ماسد. پنداری ما نیز به همراه پرندگان به جستجوی خوشبختی پرداخته‌ایم و همچون کلاغ، آنگاه که در آینه نگریسته‌ایم، خود را وارونه در آن یافته‌ایم، زخمی و خونین؛ بی‌ربط می‌گفت که می‌آییم اینجا خودمان را پیدا کنیم. من کجا دارم خودم را پیدا می‌کنم؟ من دارم پُشت و رو شده‌ی خودم را می‌بینم، نه خودم را. من از چشم چپم خون می‌ریزد: من از چشم راستم. من بال راستم شکسته: من بال چپم. من هر چه می‌گویم که نمی‌دانم، که نکردم، که نگفتم: من می‌گویم که همین میدانم، که همین من کردم. که همین من گفتم. من از زخمهایم درد می‌کشم: زخمهای من همه‌اش بی‌درد است. داستانم را هم که بگویی، تکذیب می‌کنم که داستان توست... دیدن شاهده که سالها رنج تئاتر و شعر به جان خرید و چه باشکوه روی صحنه میدرخشید، پوریا که دوید و دوید و دوید و با کف پاهای تاول زده تمرین و انتخاب های درست همیشگیش، بی رحمانه به اثبات خودش نشست، مجتبی رستمی فر درخشان در کارگردانی، و در آخر استاد رضا گشتاسب عزیز که جمله ها میتوانم برایش بنویسم و قلمم خجل است از ناتوانی، به عظمت هنرتان به بزرگی قلبتان و به پاکی روحتان درود می‌فرستم... منتظر کارهای بعدی این تیم درجه یک هستم، ققنوس وار از خاکستر تئاتر شهرستان بلند شدید، شراره شراره، به تکرار هزاران هزاره ....دست مریزاد
سپهر، علی جباری، سید حسام حجازیان، Reza1991s، امیرمسعود فدائی، arash tehrani، fateme soleimani و عبدالرضا نصاری این را
خواندند
۱۵ نفر این را دوست دارند
۱۵ نفر این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمیدونم چی بنویسم، نمیدونم چطور لذت تماشای اثر رو توصیف کنم، نمیدونم چی بنویسیم، بازی های درخشان، کارگردانی درجه یک... آخ که نمیدونم چی بنویسم ... و هنوز نمیدونم چی بنویسم فقط خوشحالم که اجرا رو دیدم و از لذت تماشای این اجرا محروم نموندم✨
۱۰ نفر
این را
خواندند
ملانقطی تیوال، فریبا، محمد مجللی، شاهین ه، ایمان فغانی و hami این را دوست دارند
ملانقطی تیوال، فریبا، محمد مجللی، شاهین ه، ایمان فغانی و hami این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
«عشق سرم نمی‌شود»
شکوفه گیلاس فریاد می‌زند.
🔸یوکی گو ٱگامی
«شکوفه های گیلاس » از دریچه ی تخیل محمد مساوات اولین روزنه های خودش را برای تیاتر شدن طی کرده اما در نهایت به «جهش جسارت» آدم هایی تبدیل شده که فارغ از عقبه و آینده فقط به فکر تولید تجربه ها و تخیلاتشان در چارچوب تیاتر بوده اند.
من فقط سعی کردم در جایگاه مخاطب قرار بگیرم و خیلی وقت ها هم شاید مخاطب خوبی نبوده ام. اما تیاتر خوب، خارج از تمام کارکردهای هنری و اجتماعی و... مخاطب سازه.
مخاطب ساخته شده با تیاترهای آبکی بعد از این اجرا یا تخریب می شه یا در چرخه ی تبلیغات دست به تخریب اثر می زنه، پس تبریک به تک تک مخاطبانی که این کار رو دیدن و لذت داشتن چشم و گوش رو در فرآیند تاویل دوباره ی یک اثری ... دیدن ادامه ›› هنری چشیدن.
این فرصت فقط با جسارت این گروه می تونست نصیب ما بشه که به تک تکشون بی نهایت بار تبریک می گم.
حامد رسولی شاید مهاجرترین بازیگری باشد که دیده شدن در قاب های تکراری تیاتر رو رها کرده و به دنیای مساوات پا گذاشته و چه قدم گذاشتنی به دنیای ژرف سید، رقصی چنین میانه میدانم آرزوست...
لابلای درد و رنج بی پایان هر روز، دیدن شکوفه های گیلاس مساوات یک شعر بی پایان بود.
شکوفه گیلاس فریاد می‌زند.
🔸یوکی گو ٱگامی
«شکوفه های گیلاس » از دریچه ی تخیل محمد مساوات اولین روزنه های خودش را برای تیاتر شدن طی کرده اما در نهایت به «جهش جسارت» آدم هایی تبدیل شده که فارغ از عقبه و آینده فقط به فکر تولید تجربه ها و تخیلاتشان در چارچوب تیاتر بوده اند.
من فقط سعی کردم در جایگاه مخاطب قرار بگیرم و خیلی وقت ها هم شاید مخاطب خوبی نبوده ام. اما تیاتر خوب، خارج از تمام کارکردهای هنری و اجتماعی و... مخاطب سازه.
مخاطب ساخته شده با تیاترهای آبکی بعد از این اجرا یا تخریب می شه یا در چرخه ی تبلیغات دست به تخریب اثر می زنه، پس تبریک به تک تک مخاطبانی که این کار رو دیدن و لذت داشتن چشم و گوش رو در فرآیند تاویل دوباره ی یک اثری ... دیدن ادامه ›› هنری چشیدن.
این فرصت فقط با جسارت این گروه می تونست نصیب ما بشه که به تک تکشون بی نهایت بار تبریک می گم.
حامد رسولی شاید مهاجرترین بازیگری باشد که دیده شدن در قاب های تکراری تیاتر رو رها کرده و به دنیای مساوات پا گذاشته و چه قدم گذاشتنی به دنیای ژرف سید، رقصی چنین میانه میدانم آرزوست...
لابلای درد و رنج بی پایان هر روز، دیدن شکوفه های گیلاس مساوات یک شعر بی پایان بود.
امید بختیاری، parastoo rumi، سید حسام حجازیان، امیرمسعود فدائی، نگارینا، فرهاد آقارضائی، احسان مشعل چی و مریم ملکی این را
خواندند
۱۴ نفر این را دوست دارند
۱۴ نفر این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
هیچوقت نتونستم حدس درستی درمورد اجراهای امیر دلفانی بزنم، این که کاری که قراره ببینم چه سبک و سیاقی داره، امیر از سالیان دور همیشه به دنبال تجربه و کشف و شهود بوده، هربار تجربه تازه و متفاوت، بازیگرهای این اجرا چنان با صداقت و سادگی روی صحنه میان که انگار واقعا جشن هالووین دعوت شدیم، هر بازیگر این کار رقصی دلنشین و ساده ارایه می‌ده و واقعا دست مریزاد به این تیم خوب بازیگران، برای من یه طراحی صحنه متفاوت و سالنی با امکانات بهتر کافی بود تا بی چون و چرا حرفام رو نقطه بزارم، در نهایت بودن یا نبودن مسئله این روزای تئاتر نیست، شدن و نشدن مسئله هولناک این روزای تئاتر ماست، خوشحالم که تمام تلاشتون رو برای شدن انجام میدید که؛ دور چون با عاشقان افتد تسلسل بایدش...
امیرمسعود فدائی، مهسا حسنی، سپهر، فروزین تقوی نژاد و حسین مجتهدی این را
خواندند
پوریا صادقی، amir98، مهدی رضایی، ایمان اصفهانی جلیلی، سجاد باقری و arash tehrani این را دوست دارند
پوریا صادقی، amir98، مهدی رضایی، ایمان اصفهانی جلیلی، سجاد باقری و arash tehrani این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
روزی کتابخانه ای در این سرزمین پیدا خواهد شد... چه لذتی، چه متنی، چه بازیگرهایی، چه احتمالاتی، چه تئاتر شهر روشنی، ممنونم از همه گروه احتمالات برای کشف و شهود و تمرین و ارزشی که برای مخاطب تئاتر قائل شدند، هنوز پرم از لذتی مدام، درخشان بمانید?
Reza1991s، امیرمسعود فدائی، امیر مسعود، مهرنوش مومنی، پرستو جمشیدی و پیمان علیزاده این را
خواندند
ahmad salehi و فاطمه فریمانی این را دوست دارند
ahmad salehi و فاطمه فریمانی این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
نمایشی ساده و جذاب با بازی های روان و اندازه، لذت و لذت و لذت، خسته نباشید✨
فریبا جعفری فشارکی این را
خواند
شبیر، فائزه صدر، مهدی ایمانیان، نیوشا آذرکیوان، فائزه صدر و شکرانه کریم این را دوست دارند
شبیر، فائزه صدر، مهدی ایمانیان، نیوشا آذرکیوان، فائزه صدر و شکرانه کریم این را دوست دارند
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
