نمایش›شورش ذهن

من دیشب اجرا رو دیدم .. اولین نکته ای که میخوام راجع بهش صحبت بکنم متاسفانه اتفاقی است که برای چندمین بار برای من در اجراهای مختلف افتاده . این که من رو از صندلی خودم که از قبل انتخاب کردم و بلیط خریدم به بهانه حضور میهمانان افتخاری بلند کردند. دیشب هم خود آقای کارگردان بابت حضور سرکار خانم گوهر خیراندیش و سایر همراهانشون ( نه فقط خود بازیگران که اعضای خانوادشون ) صندلی من رو عوض کردند. که راستش حتی اگه خود نیل سایمون هم میومد نباید این اتفاق می افتاد.. واقعا تاتر برای کی اجرا میشه ؟ برای همین میهمانان افتخاری ؟ یعنی بدون من و امثال من که تماشاگر واقعی تاتر هستیم و بلیط میخریم اصلا امکان اجرا هست ؟
اما خود اثر .. اولین نکته که به نظرم رسید شلوغی ذهن بسیار شدید نویسنده نمایشنامه بود. کلی موضوع متفرقه با کلی بازیگر و نقش اضافه که اتفاقا موضوع اصلی و تم اصلی رو زیر سوال برده بودند. مثل اون افسر خانم .
نکته بعد بازی های بسیار متناقض و متفاوت یک سری خوب و یک سری بسیار بد و تصنعی.
و یکی دو صحنه بسیار بی ربط و حتی به نظر من آزاردهنده مثل ابراز احساس لحظه ای فرمانده زندان به همون افسر خانم .. ( من دقیقا قبل از تماشای این اثر تاتر آنها دروغ می گویند رو دیدم و با اونکه تو اون اجرا بارها شوخی های کلامی مثبت 18 رو شنیدم حتی یه لحظه هم حس بدی بهم دست نداد که دیدن این لحظه خاص..
بعضا اغراق های عجیب با گریم های عجیب تر مثل همین اقای فرمانده باعث عد م باورپذیری بیشتر شد. و همچنین علاقه شدید اقای کارگردان به ورزش های ... دیدن ادامه ›› رزمی که عملا اجرای فنون رو به اجرا گداشتند که چه بسا بابت همین موارد اصلا بعضی شب ها به اجرا نرسند بابت آسیب .
در مجموع علی رغم اینکه دست مایه اصلی میتونست یک اثر جذاب رو به اجرا در بیاره ولی این همه اشکال و این همه تناقض و ... منجر شد که بابت اتمام اثر خوشحال بشم ( متاسفانه )