هانیه جوادی منش
قربان نجفی
احسان رافتی
سحر طلایی
سارا ناصر نصیر
امیر حسین عطارزاده
این نمایشنامه ی سه بخشی به وضعیت جامعه در برخورد با زن می پردازد و زن را مظهر خیر بیان می کند اما نگاه های تنگ بینانه و غیر انسانی موجود در اجتماع، خانواده و حتی حقارت موجود در نگاه خود انسان باعث می شود این منزلت کاهش یابد.
نمایشنامه در سه بخش، ابتدا به زندگی فرخنده از کودکی تا مرگ، سپس در بخش دوم به عدم نظم اجتماعی در جامعه باحضور انواع آدم ها اعم از فرهیختگان تا مردم کوچه و خیابان و در بخش سوم به موضوع ارتباط عاطفی پدر و فرزندی که پدر همه چیز را به فرزندانش می سپارد می پردازد. گاهی آنقدر میان هجمه های ر
توجه: به دلیل بازسازی حریم تئاترشهر، ورودی همه سالنها، تا اطلاع بعدی از پیادهروی خیابان ولیعصر (عج) است. برای دیدن مسیر لطفا اینجا را کلیک کنید.
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
با سلام
دیشب به تماشای نمایش رفتم. یه شب فوق العاده بود. اولین باری بود که برای دیدن نمایش باید روی زمین مینشستیم ، راستش غافلگیر شدم
اینکه بازیگران از کنارم رد میشدن و مدام با تماشگر ارتباط داشتن برایم جالب و دوست داشتنی بود.
خیلی لذت بردم... خیلی سورپرایز شدم
جمعه 12 شهریور نمایش رو دیدم به نظرم هصلا" به فضا و ادعاهایی که در گفتگوی تیوال با کارگردان عنوان شده و من رو کنجکاو کرده بود که نمایش رو ببینم نزدیک نشد. فرصت کافی برای تبیین و تعریف مفهوم فرخنده بودن نبود که در میانه نمایش از تماشاچیان سوال بشه فرخنده هستی یا نیستی؟ این رو همون جا هم عنوان کردم.
بیشتر سیاه مشق بود برای دانشجویاتن تئاتر و به این ترتیب نباید بلیتی فروخته می شد.
مسئله دیگه احترام به تماشاچی و مخاطیه. باید جای قید بشه که تماشاچی روی زمین می شینه پس باید لباس راحت و ماسبی به تن داشته باشه و افرادی که مشکل کمر درد یا پادرد دارن یا فکری بکنن یا از دیدن نمایش منصرف بشن.
در کل اصلا" راضی نبودم.