عباس جان این یک تکنیک فاصله گذاری است ،،، که برتولت برشت بزرگ مبدع آن است و در واقع قصدش فاصله گرفتن و جلوگیری از ارتباط کامل مخاطب با درام است چرا که تماشاگر به وقایع و تلخی هایی که اتفاق می افتد فکر کند و درگیر احساسات صرف نشود...
اما تکنیکهای فاصله گذاری متن با مخاطب متنوع است و در این اجرا کلیشه ای ترین شکل آن اتفاق افتاده ....مثلا استفاده بیشتر و کاربردی تر از عروسک خود یکی از شیوه های جالب فاصله گذاری بود که چندان به نظرم ازش استفاده نشده..البته نظر شخصی من اینه

ممنون از شما عباس عزیز...درست می گویید آن صحنه روخوانی اصلا با کلیت اجرا همخوانی نداشت...با اینکه کارگردانی خانم صبری بسیار حرفه ای بود اما مسئله من با نمایش فقدان خوانش برشتی از متن برشت بود ....
باهاتون موافقم به نظر من هم عروسک خیلی خیلی بیشتر می تونست در این نمایش بدرخشد و کارکرد اجرایی پیدا کنه...
اما لحظه های بسیار زیبایی هم در اجرا می بینیم مثلا صحنه چرخاندن گاری اسباب بازی توسط ننه دلاور به دورش ...عکسش در تیوال هست

منم هم نظر شمام خیلی بی ربطوووو بی جا بود