واژه انگلیسی«freak» در فارسی معنی شبیه به «چیز غریب یا وسواس» دارد. این واژه در اسم نمایش «فرق ا وسط» قابل جستجو ست. این نام یادآور یک وسواس است. احتمالا بسیاری با دیدن نام این نمایش تصویری ذهنی میبینند که در آن موهای کسی روغنی یا ژل زده و کاملا مرتب است و فرق وسط صاف و تمیزی باز کرده. این «freak» در متن با بازی های کلامی بسیار، در بازی بازیگران با وسواس ها و تیک های رفتاری، در کارگردانی با تکنیک تکرار و در موسیقی نمایان می‌شود. «فرق ا وسط» نمایشی است که تماشاگرش را بی کار نمی‌گذارد. رسول کاهانی در متن و بعد در اجرای شسته و رفته ش این کار را به خوبی انجام داده. تماشای این کار تخیل فعال می‌طلبد. چرا که بازیگران این اثر ، خود در فضایی ذهنی در تاریکی بلک باکس سایه، در حال توصیف اتفاقاتی کاملا رئالیستی هستند و در ذهن تماشاگر تصاویری پر از نماها و کات های سینمایی شکل می‌دهند. بازی های یک دست و دوست داشتنی که اگر بیش از این توضیح بدهم لذت تماشای کار را از دست می‌دهید.
«فرق ا وسط» یک نمایش «freaky» است. پس به تماشای یک «freak» بنشینید و لذت ببرید.

علی خسروجردی/ بامداد هشتم آذرماه یکهزار و سیصد و نود و شش