در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال علی آزاد | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 00:45:14
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
علی آزاد (alima110)
درباره نمایش رم i

مقایسه ی مو به موی ضعف های نمایش رِم با این متن برام جالب بود!


دماگوژی چیست؟


دماگوژی (Demagogue) که در زبان فارسی با معادل‌هایی همچون «عوام‌فریبی» یا «مردم‌فریبی» بکار می‌رود، معنا و مفهوم عمومی و مطلق فریفتن عوام ... دیدن ادامه ›› یا دروغ‌پردازی را ندارد، بلکه اصطلاحی است که بر یک مشرب سیاسی و سلطه‌گری و تبلیغاتی خاص که آنرا «دماگوژیسم» می‌نامند، دلالت می‌کند.
پیروان دماگوژیسم یا «مک‌کارتیسم» (برگرفته از نام سناتور جوزف مک‌کارتی، دماگوگ مشهور آمریکایی در دهه‌های ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰) بر این باورند که اکثریت مردم را توده‌هایی ناآگاه و فاقد قوه تشخیص و ادراک تشکیل می‌دهند که از لحاظ فرهنگی در سطح پایینی هستند و به راحتی می‌توان آنان را بدون نیاز به استدلال و اقامه دلیل، و صرفاً با اتکای به القائات رسانه‌ها و دستگاه‌های تبلیغاتی متنوع داخلی و خارجی، با شیوه‌هایی بسیار ساده و احساسی فریب داد و در راهی دلخواه با خود همراه کرد.
کاربرد دماگوژی بطور خلاصه عبارت است از:
«بهره‌گیری از حماقت در ترویج تجارت و شیوع خشونت».
کشورهای همسایه‌ای که زرادخانه‌های آنها آکنده از تسلیحات خریداری شده از قدرت‌های استعماری شده، لازم است تا در فاصله‌های معین و چرخه‌های مکرر تخریب و بازسازی، به بهانه‌های موهومی بجان یکدیگر بیفتند و جنگ افزارهای خریداری شده را به مصرف برسانند.

کارخانه‌ها و بنیان‌های صنعتی یکدیگر را نابود کنند، و آنگاه به پرداخت هزینه هنگفت بازسازی و خرید مجدد و مکرر سلاح و تأسیسات زیربنایی از کشورهای استعماری روی بیاورند. کشورهایی که درآمد آنها از فروش تسلیحات و رونق اقتصادی حاصل از آن، بسیار بیشتر از درآمد کشورهای خاورمیانه از فروش نفت است.

مشهورترین و متداول‌ترین روش‌های دماگوژیست‌ها که بخصوص در جوامع عقب‌افتاده و در میان توده‌های سرخورده و تحقیرشده اجتماع بکار بسته می‌شوند، عبارتند از:
نزاع و تفرقه میان ساکنان جوامع مجاور یکدیگر با روش تقسیم توده‌های مردم به چند گروه قومی یا زبانی یا دینی یا تاریخی و القای حس خوشایند افتخارات دروغین و غرور کاذب و نژادپرستی و خودبزرگ‌بینی میان هر یک از آنها و توأم با تحقیر و نفرت‌پراکنی به گروه‌ها و اقوام دیگر. تحریک احساسات جوامع رشدنیافته با سخنرانی‌های شورانگیز، موزیک‌ها و سرودهای مهیج، تجمعاتی با برافراشتن پرچم‌ها و انواع رفتارها و بروزهای احساسی و تحریک‌آمیز.
تبدیل گردهمایی‌های اجتماعی و جلسات علمی یا کاربردی به محلی برای تظاهر و تفاخر و اعمال نمایشی و کلی‌بافی‌ها و شعارگویی‌های پوچ. خودداری از ارائه استدلال و اقامه برهان و نحوه تفکر علمی، و در صورت لزوم بیان ادعاهای بی‌اساس و خرافات در پوسته عالم‌نمایانه و عوام‌پسند. توسل به عواطف میهنی یا مذهبی مردم برای به دست آوردن حمایت آنان. ترکیب اندکی از حقیقت با انبوهی از موهومات.

القای این نکته کلیشه‌ای و مشهور که آنچه ما می‌گوییم، سخن پذیرفته شده و قطعی و بلاتردید همه دانشمندان و خردمندان جهان است و ندانستن شما از نادانی شماست و مخالفت با ما مخالفت و دشمنی با فرهنگ و تمدن و دین و ملیت است.
دماگوژی یکی از خطرناک‌ترین و در عین‌حال متداول‌ترین راهکارهای نفوذ سلطه‌گری و فاشیسم در میان ممالک استعمار زده، یکی از بنیادی‌ترین عوامل ترویج خشونت و جنگ در کشورهای جهان سوم، و یکی از عوامل اصلی محرومیت و توسعه‌نیافتگی در جوامع عقب‌مانده است.
جوامعی که مهمترین مشخصه آنها، آمار پایین کتابخوانی و آمار بالای بزهکاری و تجاوز به حقوق دیگران است.
جوامعی با کتابخانه‌های خلوت و کلانتری‌های شلوغ. جوامعی با خوی غارتگری
علی آزاد (alima110)
درباره نمایش رم i
طرحِ موضاعات اروتیک و ایجاد جذابیّتِ صرفا بصری و شعار های بزرگ و از قالب درام بیرون زده و یدک کشیدن نام و نشانی از چاپلین به عنوان یک وصله بر زخم این نمایش بی محتوا...

همان مونولوگی که ابتدا گفته می شود: "من مجبورم شما رو سرگرم کنم تا جای خالی پول بلیت این نمایش رو در جیبتون احساس نکنید" !!...

امشب،سخیف ترین و عوام فریب ترین تئاتر عمرم رو دیدم...
کاملا موافقم


اگه بشه گفت تئاتر ....
۲۹ آبان ۱۳۹۴
آقای مطلبی من از نظری که گذاشتین چندتا برداشت کردم:

1.اصولا شما تعیین می کنید چه کسی صلاحیت بیان نظر دارد.
2.هرگونه نقد مخالف رو مساوی با "بی انصافی و بی عدالتی" می دونید.
3.جانِ نمایش،درام است که در این نمایش درام با شعار زدگی و مستقیم گویی نابود شده.
۲۹ آبان ۱۳۹۴
جناب آزاد باز هم فکر می کنم اشتباه برداشت کردید!!!

بنده برای کسی تعیین نمی کنم که چه کسی صلاحیت نظر دارد یا خیر . نه اینکه ما در جامعه مدنی زندگی می کنیم بنابراین هر کسی می تواند نظری بدهد! مشکل بنده با آن دسته از آدم هایی است که در هر موضوعی نظر می دهند و از صحبت هایشان مشخص است که هیج اطلاعی در مورد آن موضوع خاص ندارند.منتها برای ابراز هوبت اجتماعی شان و حتی هویت خودشان به شدت به آن موضوع می تازند و یا کورکورانه تایید و تبلیغ می کنند.
بنده در یادداشتی در همین صفحه پیش تر گفته ام که نقد یک نظر شخصی با کلی پارامترهای مختلف است . خوشحال میشم یک نگاهی به عرایض بنده ... دیدن ادامه ›› بفرمایید!
درواقع من با نقد کاری ندارم ولی با نقد ناعادلانه و تعریف و تمحید کورکورانه مشکل دارم! فکر می کنم شما هم ناعادلانه نقد کردید " سخیف ترین و عوام فریب ترین"؟؟؟!!!!!!!!!!!!!!
به این کار صد در صد نقد هایی وارد است . هیچ کاری در دنیا بی نقص نیست زیرا هیچ شخصی بی نقص نیست و هیچ دو انسانی مانند هم تربیت نشده اند. ولی صحبت شما غیر منطقی بود.
به نظرم ما در جامعه ای زندگی میکنیم (خاصه در تهران) که مردمانش درگیر مسایل بسیار زیاد و حتی پیچیده ای هستند که بصورت روزمره با آن ها دست و پنچه نرم میکنند.حال اگر یک خانواده مبلغی برای سبد فرهنگی خود کنار گذارد و به تماشای نمایشی بنشیند که پر از پیچیدگی و صحبت های نامانوس باشد و حرف خود را مستقیم نگوید و تماشاچی را به حال خود رها کند آیا در کار خود موفق بوده است؟؟؟
شاید درصد کمی ار افراد جامعه هستند که پیچیدگی را و غیرمستقیم گویی را فاخر می دانند و ارضای روحی می شوند. اما درصد قابل توحهی ابن طور نیستند. دقت کردید که هنر نمایش در کشور ما بسیار مهجور و بی استقبال است؟ به نطرم یکی از دلایلش همین نمایش های پیچیده و غیرمستقیم و بعضا روشنفکری است که باعث دوری مردم از این هنر شده است . مردم با نمایش قهرند به هزار و یک دلیل اما یکی ار دلایل واضح آن همین عدم برقرای ارتباط با فضای نمایش های چند سال اخیر است به جز مواردی محدود.
بیایید خودمان و 10 نفر دوستان کافه نشینمان را نبینیم. افراد دیگری هم در این جامعه زندگی می کنند!
۳۰ آبان ۱۳۹۴
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید