واقعا از یه جایی به بعد احساس سبکی میکردم انگار من رو کند از این دنیا و دغدغه های بیخود دنیا، من رو با لبخند های گاه و بی گاه بالا برد و در یه نقطه بهم تلنگرش رو زد. تلنگری که زیرکی و نبوغ نویسنده و کارگردان این کار داشت، خشکم زد و انگار کارگردان این سوال رو از ما پرسید که «بعدش چی؟» و من با چشمان اشک آلود در پس ذهن آشفتم براش هیچ جوابی نداشتم...
واقعا اجرای جذاب و دوست داشتنی بود، که حتی بعد از اجرا هم همش به خودم میگفتم «چی بود این زندگی...!؟»