نمایشی آشفته، با صداهای بلند و کلافه‌کننده. و البته تیمی جوان و پرانرژی. انتظاری که داشتم این بود که بخش‌های مختلف، حداقل به طور مفهومی ارتباط کوچکی با هم داشته باشند، اما هرچه دقت کردم به جز بخش قتل همسر در مهمانخانه، ارتباط دیگه‌ای پیدا نکردم.
حضور بازیگران جوان و امیدوار دلگرم کننده بود. و به نظر من دیالوگ بخش مرثیه در مورد مرگ خواهر، نقطه‌ی قوت نمایش بود.
موسیقی پایانی دلچسب و زیبا اجرا شد. درکل ضعف‌های بسیاری داشت، و دلیل اینهمه تعریف و تملق رو در کامنتها متوجه نمیشم.
امیدوارم اجراهای بعدی گروه منسجم‌تر باشه.