این نمایش در ظاهر دغدغش تئاتر بود ولی خودش حتی بیسیک ترین معیار هایی که لازم تا یک نمایش شکل بگیره رو هم نداشت . یک نمایش نامه بدون هدف و سردرگم بدون اینکه پوینت خاصی داشته باشه
بازی ها به شدت سطحی و تصنعی اصلا نمی‌تونستن حسی رو به مخاطب القا کنن صحنه های ناراحت کننده و غمناک رو به خنده دار ترین شکل ممکن بازی کردن
برای قابل تحمل تر کردن نمایش یک سری شوخی سخیف و جنسی از مد افتاده که دیدن نمایش رو غیر قابل تحمل میکرد به متن اضافه کرده بودن که کاملا در تناقض با ژست دغدغمندیشون برای تئاتر بود و فقط همون دوستان خانم درگاهی که همراه خودش بودن و سالن رو پر کرده بودن بهش می‌خندیدن بیشتر نظر هایی هم که برای این تئاتر گذاشته میشه برای دوستان و آشنا های خودشون هستش از بین تماشاگر های واقعی من کسی رو ندیدم که این نمایش رو ذره ای دوست داشته باشه.