توانایی در دروغ گویی چقدر می تواند راه گشای مشکلات باشد ؟ تا کجا این راه گشایی ادامه خواهد داشت ؟ آیا دروغ درنهایت گریبان دروغگو را خواهد گرفت؟ نمایش به دنبال دروغگو به کارگردانی رامین دولت آبادی و نویسندگی دیمیتریس پساتاس در قالب طنز در پی پاسخ به این سوالات می باشم .
من در اولین شب اجرا به تماشای این نمایش نشستم ، با وجود اینکه عوامل اجرا راس ساعت 7 درب سالن را جهت ورود باز کردند اما به علت دیر باز شدن گیشه توسط عوامل سالن اغوان ورود با تاخیر چند دقیقه ای همراه بود که با توجه تاخیر های طولانی این روزها کاملا قابل چشم پوشی بود . با شروع نمایش شاهد دفتر کار یک نماینده که به تازگی انتخاب شده هستیم ( دفتر کار در محل زندگی او واقع شده است ) نمایش حول واکنش های این نماینده و منشی و اطرافیانش به کسانی که او را انتخاب کرده اند و برای حل مشکلات به او مراجعه می کنند می گذرد . ریتم نمایش و همچنین بازی بازیگر ها در کنار طنز به جا و به دور از جنسیت زدگی از نقاط قوت این نمایش می باشد و موسیقی در ایجاد اتمسفر لازم برای صحنه ها به خوبی ایفای نقش می کند . در پایان در این روزها که دروغ و دروغگویی همچون آفتی جامعه را آلوده کرده دیدن چنین نمایشی که مخاطب را به فکر وادار می کند را به تئاتر دوستان توصیه می کنم و یه خسته نباشید هم به عوامل این کار می گویم که لحظات مفرح و همراه با تاملی را آن شب برای من رقم زدند.