حضور بازیگران این نمایش در لابی تالار وحدت کاملا فضای بازار را برای من تداعی کرد و با خوشحالی به سالن نمایش دعوت شدم...حرکات نمایشی و فرم بسیار زیبا و دلنشین بود...اما ای کاش فقط حرکات نمایشی بود و تمام...ضعف در انتخاب بازیگر و ضعف در طرح داستانی و همچنین ضعف در سندیت تاریخی کاملا مشخص بود و موجب پشیمانی من از تماشای این نمایش شد...وجود 'چهره'در این نمایش نه تنها نقطه ی قوت نبود بلکه موجب ضعف آن شد...من مدتهاست درباره ی شمس و مولانا مطالعه میکنم...این نمایش عرفان اسلامی ایران که با این دو تن رقم خورده است را به خاک و خون کشید...ای کاش هنر موجب آگاهی میشد نه تباهی...