نشستن پای تماشای این نمایش هدر دادن وقت نبود .
تماشای ابتذال هنر ، سردرگمی کمدی و درام یا سر رفتن حوصله هم .
تا انتهای کار شاهد احساسات متفاوتی هستین
لذت میبرین میخندین و سر کیف هستین ; یهو بغضی که موسیقی زمینه کار اصرار به ترکیدنش داره میاد سراغتون .
دیالوگ ها تا مغز استخوانتون نفوذ میکنه و نمیشه انکار کرد چقد کسایی که بار اولشونه رو این صحنه ان جای درستی وایستادن .
تو مسیر برگشت به خونه یدور دیگه مرور کردم که چیشد و چی گذشت
مگه فقط فیلم باید باشه :)))
یه نمایش خوب ام نمایشیه که وقتی تموم شد تازه تو مغز و دل تو شروع شه . دم و بازدم همتون گرم