دیشب نمایش کوریولانوس رو دیدم. تا پیش از نمایش اسم نمایش رو حتا نمیتونستم بخونم و برام سخت بود! و حتا نمیدونستم نمایشنامه‌ای با همین نام از عالیجناب شکسپیر وجود داره.
بماند که بی نهایت از دیدن نمایش لذت بردم. بحث دیگه‌ای که وجود داره و دوست دارم با سایر دوستان به اشتراک بزارم، این هست که این اواخر از دیدن اجراهایی با کمترین ادوات دکور صحنه و با ساده‌ترین ترکیب صحنه و گریم؛ بسیار لذت می‌برم. به نظرم نقطه‌ی عطف این نمایش‌ها قدرت بازی بازیگران، دیالوگ‌ها، قدرت بیانشون هست که دقیقا اون چیزی که توی ذهن کارگردان هست رو مستقیم بدون نیاز به حواشی و موارد اضافی؛ بهت منتقل میکنه و در یک نقطه ذهنت شروع به تصوریرسازی میکنه.
این مواردی که گفتم برای من به شدت لذت بخشه. شاید بعضی از دوستان علاقه داشته باشن که همه چیز روی صحنه از دکور تا گریم و سایر موارد، انقدر اماده باشه که دیکه نیازی به ساختار ذهن نداشته باشند.
به هر حال بسیار لذت بردم. به تک تک دوستان ِ نقش آفرین و دوست نوازنده‌مون، بسیار خسته نباشی میگم. همچنین به جناب کوشکی تبریک میگم.
همگی موفق باشید .