«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
با سپاسِ فراوان از همه ی دوستانِ فرهیخته ی تیوالی که در زمانِ اجرای نمایش خانه وا ده با نظرات، پیگیری و هم راهیشان ما را تنها نگذاشتند- هر کلمه که از دستتان چکه کرد دریایی شوق در ما شد و امید داریم روزی یا روزگاری لایقِ مهرتان باشیم.
آن افسونکار به تو می آموزد که عدالت از عشق بالاتر است
دریغا اگر عشق به کار می بود
هرگز ستمی در وجود نمی آمد
تا به عدالتی نا به کارانه از آن دست نیازی پدید آید
آن گاه چشمان تو را بر بسته
شمشیری در کفت می گذارد
هم از آهنی که من به تو دادم تا تیغه ی گاو آهن کنی
.
.
اینک گورستانی که آسمان از عدالت ساخته
دریغا ویرانِ بی حاصلی که منم.
نمایش خانه وا ده -20/15- سالن استاد سمندریان
مساوات: یک جلسه ی نقد و بررسی بد (فاجعه بار)
جلسه ای که هیچ کس طرفی نبست
نه گروهِ اجرایی- نه کارشناسان و از همه مهمتر نه تماشاگران
نمی دونم تقصیر کی بود( احتمالا مهرشاد کیارس عزیز، که چند روز قبل از این جلسه گفته بود که خیلی وقتا پیاده روی در چهارراه ولی عصر مفید تر از یک جلسه نقد و بررسی است)
من سید محمد مساوات از همه ی عزیزانی که توی این جلسه شرکت کردند عذرخواهی می کنم
امیدوارم این امکان فراهم شود که جلسه ای برای گفتگو با تماشاگران برای ما فراهم شود.
(آخه یه جلسه ی نقد و بررسی چقدر می تونه بد باشه!- منهای تماشاگران
سید محمد مساوات عزیز متاسفانه اکثریت اندیشمندان و دانشجویان و طراح لباسها دچار سوتفاهم های بی پایان هستند و برای خود من حضور در جلسه ی دیشب حاوی این مطلب دردناک بود که آستانه ی تحمل ما خیلی پایین اومده و اینکه اجرای تاتر خلاقانه و فوق العاده ی "خانه.وا.ده" توسط شما در این برههی زمانی چقدر هوشمندانه بوده و چقدر فرزند زمانه ی خودش هست!
در بحث چرائیِ این به قولی فاجعهباری ، حرف بسیار است که شاید اصلیترین آن اصرار در ادغام مباحث "کارشناسی مفهومی" ، "نقد تکنینکی اثر" و "ارتباط گروه با مخاطب" در قالب یک جلسۀ کوتاه باشد . به نظر من ایدهآلتر چنین است که هر کدام از این موضوعات در قالب جلساتی مجزا و در زمان و مکان مربوط به خود صورت گیرد. برگزاری جلسات "پرسش و پاسخ" که پیشنهاد نهایی جناب شهبازی هم بود مناسبترین حالت برای جلسه در سالن و بلافاصله پس از اجراست .
ولی نکات مثبتی هم از دید من در این جلسه وجود ... دیدن ادامه ›› داشت :
بررسی ریزبینانۀ اثر توسط آقای شهبازی که البته به قول خودشان اهل آن میتوانند با مراجعه به مراجع مربوط استفاده کنند .
خضوع محمد مساوات و احترامش به مخاطب که بعید میدانم کسی در اصالت آن شک داشتهباشد .
هوشمندی محمد قدس در جهتدهی جمع به سمت تخلیۀ مخاطبان که در کنار فروتنی او نشاندهندۀ دید درست او به تئاتر است . دیدی حرفهای ، نه تنها به معنای بُعد بیزینسی بلکه دربرگیرندۀ تمام قواعد این حرفه!
و در نهایت ارائۀ اِشِلی کوچک از مفهوم نمایش که مادامی که تحلیل و تعریف ما از واقعیت متفاوت باشد ، لاجرم آشفتگی حاصل خواهد شد!