حیف که هنوز نتونستم برنامه م رو تنظیم کنم و ببینم کار رو

آها وسواس داشت پس :) من اینو نفهمیدم فکر کردم از دیوونگیشه
اما برعکس شما از بازی فرزین محدث اصلا خوشم نیومد.
تلاشش واقعا قابله تحسین بودا ولی واقعا بیش از اندازه بیرونی و غلو شده و برای من رو مخ بود‌‌‌.
جایی خوندم شیوه اینطور بازی ها دیگه ور افتاده و بازیگر چه در تئاتر و چه در سینما باید درونی و عمیق کاراکتر رو درک کنه و اونو به چشم مخاطب برسونه.
کلا این برام سوال هست که بازی های اگزجره درست تره یا بازی های درونی؟
(خودم بازی های درونی رو بیشتر میپسندم)

خب چون داشت نقش یه بیمار وسواسی رو بازی میکرد نمیتونست درونگرا باشه.اینجا اینجور بازی کردن به نظرم ایرادی بهش وارد نیست.