من این نمایش را در روز افتتاحیه دیدم. جای پارک ماشین در اطراف هتل وجود داشت و از این نظر مشکلی نبود.
زمان شروع نمایش 19:30 است ولی روز اول ساعت 19:50 تماشاچیان را به سالن راه دادند و تقریبا ساعت 20:10 دقیقه تئاتر شروع شد ولی هیچ کس به خاطر این بی‌نظمی و معطلی از تماشاچیان عذرخواهی نکرد. حتی برخلاف خیلی از تئاترها، کارگردان در آخر نمایش روی صحنه نیامد تا از تماشاچیان و افراد معروف حاضر در سالن تشکر کند.
صحنه بسیار بزرگ بود و تماشا از ردیف‌های جلو برای بخشهایی که تعداد بازیگرانش زیاد بود و برخی در منتها الیه سمت راست و برخی در منتها الیه سمت چپ صحنه بازی می‌کردند، خیلی مناسب نبود.
گروه ارکستر در بالای صحنه بودند و اکثراً بازیگران اصلی برای شروع خواندن دائم نگاهشان به رهبر ارکستر بود، شاید اگر مثل اکثر تئاترهای دیگر، گروه ارکستر پایین صحنه بود این ضعف بازیگران کمتر دیده می‌شد.
خواندن‌ها و رقص‌های گروهی خوب بود ولی اکثرا تکخوانی‌های بازیگران اصلی چندان جالب نبود و تو ذوق می‌زد و ناامید کننده بود. با توجه به متن آوازهایشان، شاید اگر این بخش‌ها غیرموزیکال بود، تئاتر جذابتر ... دیدن ادامه ›› می‌شد.
همانطور که یکی دیگر از کاربران هم گفت آوازخونی‌های همزمان مانع از فهم صحیح کلمات بود و حتی بعضی بخشها آزاردهنده بود و به نظر می‌رسید هرکدام از بازیگران فریاد می‌زند که فقط صدای خودش شنیده شود.
خانمی گوشه صحنه ایستاده بود که همراه با خانم‌های بازیگری که تکخوانی می‌کردند، می‌خواند (نمیدانم علتش کمک به آنها بود یا دلیل دیگری داشت)
بازیگران کودک (کودکی کوزت و گاوروش) در بخش‌های موزیکال خیلی خوب و پرانرژی بودن.
بین بازیگران اصلی بزرگسال، هوتن شکیبا، سحر دولتشاهی و امیرحسین فتحی نقش‌های موزیکال را بهتر و پرانرژی‌تر بازی می‌کردند که البته بخشی از آن هم به دلیل متن بهتر آوازهایشان بود.
بخش‌های غیرموزیکال نوید محمدزاده به خصوص زمانی که اسیر انقلابیون شده بود، بیشتر تداعی کننده نقش سم در سینما فلیک بود تا بازرس ژاور در بینوایان.
در کل نمایش خوب بود ولی با توجه به تئاترهای قبلی که دیده بودم (چه بینوایان بهروز غریب‌پور و چه تئاترهای قبلی کارگزدان و بایگران اصلی) و هزینه‌ای که برای آن شده بود، می‌توانم بگویم خیلی از سطح انتظاراتم پایین‌تر بود، شاید هم علتش این بود که روز اول اجرا بود و گروه هماهنگ نبودند.