آنچه ما را به وجد می آورد
تئاتر مضحکه شبیه قتل اجرایی موفق و در خور تامل است - اجرایی که در صحنه اول بدلیل ریتم آرام و کندی دیالوک گویی ما را به اشتباه می اندازد میگوییم نکند نمایشی کند و خسته کننده است - اما داستان چیز دیگری است . اساسا ما ایرانی ها به دلیل پر حرفی و به قول بعضی ها سکوت و سکون نداشتن ، همیشه دنبال کلام و حرف هستیم بر عکس مثلا ژاپنی ها چقدر دارای سکون و سکوت هستند . در فیلمهایشان مخصوصا نوع کلاسیک آنها تِمپو و ضرب آهنگشان کند و آرام است زیرا خصلت وجودی مردمانشان همین است . در اروپای شرقی و خیلی از کشورهای اروپایی اساسا مردم کم حرف و کم دیالوگ هستند . کوچه ها و خیابانها آرام و کم صدا میباشد . اما ما برعکس دیگر مردمان هستیم . این امر باعث شده که هیچگاه دارای سکوت و سکون و آرامش نباشیم و در تئاتر نیز تماشاگرش همیشه توقع دارد همه چی سریع و تند شکل بگیرد و دقیقه به دقیقه حرف باشد و کلام و میزانسن و خلاصه شلوغی و داستانکهای بی دلیل و این تماشاگران ، در کل حاظر نیستند تئاتری ببینند که در آن ریتم و ضرب آهنگ و اتفاقات کند و آرام باشد یا بین دو بازیگر سکوتی وجود داشته باشد و این توقع همیشه باعث میشود کارگردانان و بازیگران ترس داشته باشند از سکوت و سکون ، باری به هر جهت اگر شروع نمایش مضحکه شبیه قتل کند و آرام است هیچ عیب و ایرادی ندارد چرا که به هر حال تئاتر یک شروعی دارد و شروع معرف آغازین آدمهای نمایش است . که البته کار با ورود زنپوش و شبیه خون و بیوه های ناصرالدین شاه ، اتفاقش را نمایان میکند و معلوم میشود که چه باید بشود . آنچه مسلم است تماشاگر صبور با ضرب آهنگ آرام نمایش در ابتدا وارد ماجرا میشود و هر مرحله او نیز با ضرب آهنگ تند تری روبرو میشود و جذابیت اجرا هر لحظه بیشتر میشود . شوخ طبعی ها و کنایه ها و خنگ بازیها و گرفتاریها همگی نشان از مملکتی به هم ریخته دارد ، که همه اش مربوط است به بعد از مرگ ناصرالدین شاه .
... دیدن ادامه ››
تئاتر مضحکه شبیه قتل دارای صحنه ای ساده و شیک و کاربردی است به دور از شلوغکاری در طراحی ، لباسها دارای هویت مشخص با طراحی صحیح و انتخاب رنگ ها و ترکیب کلی آنها کنار هم یکدستی و ظرافت کار طراح را نشان میدهد . موسیقی به دلیل زنده اجرا شدن تمام تلاش خود را میکند با بازیگران دچار مشکل نشود و باید گفت اگر در قسمتهایی بازیگران نت را صحیح نمیخوانند به قول خودمان فالش میخوانند اما خود این اتفاق،یعنی به هم ریختگی ، کمک میکند به هرکی خوان و مردک جان که بعد از سالها دوباره میخواهند شروع کنند به شبیه خوانی و مضحکه اجرا کردن ، در واقع تماشاگر باور میکند این دو از قافله پرت هستند . بازیهای گروه بازیگر بدون هیچ اضافه کاری و اغراق مضحکه شبیه قتل را بسیار دلچسب و لذت بخش کرده است و باید تبریک گفت به این انتخابهای خوب ، بازیگرانی حرفه ای که هریک اثار خوب و درخشانی را در کارنامه صحنه ای و تصویری و سینمایی خود دارند شهرام حقیقت دوست که تلاشش در این تئاتر ستودنیست ، حبیب دهقان نسب با سابقه ای پر بار ، مسعود میرطاهری که بازی بسیار روان و خوبش در فیلم چند متر مکعب عشق به یادماندنیست ، الهام پاوه نژاد بازیگر خوب و با سابقه در بین خانمها ، رویا میرعلمی بازیگری توانا ، نگار عابدی بازیگری جسور ، علیرضا آرا ( محمدی سابق ) و ویدا جوان هریک با شکل و شمایل نوع بازی خود ، بخش مهمی را به عهده گرفته اند و الحق کارشان را درست انجام میدهند و کارگردان این تئاتر ، حسین کیانی باز هم مثل همیشه آنچه در متنهایش جاری و ساری هست بواسطه تسلت و آگاهیش به این شیوه از نگارش ، توان و دانشش را در کارگردانی خوبش نمایان میکند و در انتها به حق درصد بالایی از تماشاگران هم لذت از کار میبرند و هم با احساسی خوب سالن را ترک میکنند .