نمایش آوانتاژ را دیدم . حس مستند این کار و تصاویر نوستالژیکش خیلی تاثیرگذار بود. نمایشنامه خیلی عالی بود . مخصوصا صحنه های دختر و پسر . حسام و منا. و سربازا . من جدیدا خیلی تئاتر نمی رم . چون تعداد کارهای خوب خیلی کم شده . دیشب به دعوت دوستی این کارو دیدم . دوستش داشتم. تجربه متفاوتی بود .