خلاقیت نیست این
وقتی داستان از یک شخصیت صرفا برای شکل گیری داستانش استفاده کرده نباید تمام قدرت برندینگ اثر رو روی اون شخصیت قرار داد. شما اگر کاور، تیزر، اسم اثر و حتی خلاصه اثر رو ببینید همه کاملا درباره بنکسی بوده

به نظر میرسه با این یک واژه شما دنبال چیز بخصوصی بوده اید شاید مثلا اینکه بنکسی شخصیت کاوی شود و به شما معرفی شود. ولی فکر نمی‌کنید اگر قرار بود چنین نمایش هم اسمی داشته باشد بهتر بود برای رازآمیز بودنش هیچ اشاره ای به اسم بنکسی نشود. خیلی از قصه ها و نمایش‌ها مستیم با اسمشان ارتباطی ندارند مثلا قصه حسن کچل راجع به تنبلی است اما اسم قصه حسن کچل است آیا باید حتما اسم قصه میشد تنبلی؟

سلام آقای سعید، وقتتون بخیر. ممنونم از اینکه نمایش ما رو تماشا کردید و وقت گذاشتید و نظرتون رو نوشتید. اما چند سوال دارم. دغدغه‌ی نویسنده در این نمایش چیه؟ آیا شما هیچ ارتباطی بین دغدغه‌های بنکسی در نقاشی‌هاش و نویسنده و متنش پیدا نکردید؟ یعنی هیچ کجای نمایش دورویی ندیدید؟ فقر ندیدید؟ ظلم طبقه‌ی حاکم رو ندیدید؟ چرخه‌ی تکراری ظلم و فقر و نادانی رو ندیدید؟ شما نظرتون راجع به این دیالوگها چیه؟ "دیوار رو داده بالا باز زیرش دیواره" "وضع من از قبل از زلزله بدتر نشد" "دولت اومد چندتا کنسرو داد و عکس گرفت و رفت" "ما به تاریخ اعلامی دولت نرسیدیم" "به خدا که اون زلزله حقمون بود" "اینجا سرباز خیلی کارا میکنه، تازه ندیدی وزیر چیکار میکنه" "ما هی بکن هی هیچی، هی بکن هی هیچی" "پلیسا راس راس راه میرن و به ریش ما می‌خندن" "خدا خیلی بیشتر از اینا به ما بدهکاره" و.....
بنکسی کجاها نقاشی می‌کشه آقا سعید؟ نمایش ما کجا بود؟ توی یه کافه‌ی بی در و پیکر... جایی محل گذر... یه جای نه‌چندان ثابت...
بنکسی ... دیدن ادامه ›› با نقاشیاش چی میخواد بگه؟ ما با نمایشمون چی میخوایم بگیم؟ آیا ما فقط اومدیم که بخندونیم؟
به نظر شما فقط زمانی اسم نمایش رو می‌شد بنکسی بذاریم که از ابتدا تا انتها زندگی بنکسی رو بازی کنیم؟ ما اسم بنکسی رو آوردیم و گفتیم که چجوری نقاشی میکشه و یه دونه نقاشیش رو هم گذاشتیم توی صحنه که دغدغش رو هم نشون بدیم _ و حتی‌المقدور توی تیزرهای تبلیغاتیمون داریم این کار رو ادامه می‌دیم_ و داستانی رو از جامعه‌ای کوچک روایت کردیم که در قصه و در تک‌تک کاراکترا و دیالوگها در طول نمایش دورویی، دروغ، فقر، ظلم، نادانی، مادی‌گرایی و... که مسائل روز دنیاست و دغدغه‌ی بنکسی و امثال اون رو در قالب طنز می‌شه دید...
کجای داستان کلیشه بود؟ کلیشمون از کجا بود؟ به فرض کلیشه بودن، آیا همیشه کلشه‌برداری کار اشتباهیه؟

قابل پیش بینی بود برای شما؟ اما برای خیلی از مخاطبین قابل پیش‌بینی نبود... یعنی آدم‌ها حدس می‌زنن، گاهی درست، گاهی غلط و این نسبیه... ضمناً مگه رسالت نمایش اینه که غافلگیر کنه؟
بازی بازیگرها رو نپسندیدید، لطفاً اگه ممکنه با دلیل برامون بگید... در بازیگری سبک‌های مختلفی وجود داره که گاهی بر حسب هدف کارگردان دقیقاً با اغراق و دوری از بازی واقع‌گرایانه هست که موضوع مفصلیه و تیزر هم هدف بزرگش اینه که مخاطب بنکسی رو قبل از دیدن نمایش کمی بشناسه...

و اینکه میگید واقعاً ناراحت‌کننده‌اید به نظرم بیشتر شبیه فحشه تا نقد🙃...

یکی از تجربه های عجیب من سال ها قبل اتفاق افتاد…
دوستم بهم گفت ازین پفک ها بخور، از آلمان آوردم، روشم آلمانی نوشته بود… خوردم و تف کردم… شیرین بود و خیلی بدم اومد…
دوست دیگه ای بهمون اضافه شد… گفت این چیه؟ گفتیم پفکه، خیلی هم بده… آلمانی بلد بود و روی پاکت رو خوند و گفت اینکه بیسکویته! خورد و گفت خیلی خوبه! منم خوردم…
هنوز بیسکویت مثل اون نخوردم…