یه نفر اینقدر با هیجان، مونولوگ بگه... عالیه
رفت و برگشت در خاطرات مختلف زندگی
خاطرات تلخی که ادغام میشن
کش میان
دور تند میشن
و وقتی تموم میشه
تکه های پازل کنار هم مرتب میشن
درد عمیق ذهن آدم رو میگیره
بازیگر کودک به درک وقایع خیلی خیلی کمک میکنه
اولین اکت های بازیگر کودک، شاید قابل درک‌نباشه ولی در انتها، ... دیدن ادامه ›› فقط لذت میبرین
آقای دوربین، خدا، یا هر چیز دیگه ای چقدر خلاقانه و آفرین به بازیگر که همچین فرمی رو اینقدر خوب تحمل میکنه
درنهایت واقعا لذت بردم
مدل استقبال از تماشاگران هم خلاقانه و خوب بود

*سالن حجـــاب خیلی اجباری داره، ولی درنهایت تحمل اون اجبار به دیدن این نمایش می ارزه