مهمترین نکته ش بازی های یکدست بود. به نظرم تو همچین نمایشی که سه تا اپیزود داره، خیلی مهمه که بازی یک نفر نسبت به بقیه برجسته تر نشه.
شخصا اپیزود دوم رو بیشتر دوس ت داشتم. هرچند آدم آخر داستان رو می دونه اما اصلا خسته کننده نیست و هیجان آدم رو حفظ می کنه تا اجرا رو دنبال کنه.
اپیزود سوم به نظرم تلاش کرده بود که یه سری المان های مدرن رو وارد کنه و ساختار رو بشکنه که می تونست خوب باشه، اما خیلی زود در یه سطحی متوقف شد و کارآمد نبود.
به صورت کلی اجرا نسبت به متن خیلی جلوتر بود.