سلام و خدا قوت به گروه. نمایشتون رو دیدم. علی رغم اینکه مخاطب رو می خندوند . اما نقاط ضعف و قوت قابل توجهی داشت. کارگردان محترم به عدم استاندارد بودن سالن برای طراحی صحنه توجه کافی و نداشتن و مخاطبینی که ردیف های اخر بودن اشرافی به اوانسن و میزانسن هایی که اونجا طراحی شده بود نداشتن. با وجود اینکه کاراکتر سامان خیلی به اندازه بازی می کرد ولی بازی سایر بازیگرها خوب نبود و بیرون میزد. اغلب تلاش می کردن از مخاطب خنده بگیرن که این امر، اثر گذاری متن رو کم کرده بود.بازیگر عزیزی که نقش کتی و ایفا کردن در حد ۱ هنرور بودن و انگار داشتن فقط ۱ متن و از رو میخوندن، لحن و حسشون متناسب با موقعیت نبود. توی صحنه ای که حرف از سقط جنین بود بازیگر مریم و شوهرش داشتن "زور" میزدن که گریه بکنن و کاملا مشخص بود میخوان هر طور شده اشکشون و به مخاطب نشون بدن. عمق بازی و قوام بازی سامان ، صدرا و نیما خوب بود ولی سایر عزیزان در لایه سطحی شخصیت پردازی نقششون باقی مونده بودن و حتی گاهی تا حد تیپیکال بودن پیش می رفتن ولیکن با تمام این احوال، تلاشتون برای روشن نگه داشتن چراغ تئاتر در این روزهای تاریک، ستودنیه، خدا قوت و خسته نباشید