لاصه: «طبقه اضافی» روایت جوانانی است که زمینی تقسیم ناشدنی را به ارث برده اند. آنان خواهان استقلال خویش اند اما امکان این «فردیت» ممکن نمی گردد چرا که آرامش«همگان» در گرو وابستگی ایشان است.
" طبقه اضافی " روایت مردمانی است که هرگز بودن یا نبودن برایشان بدل به مساله نگشت. مردمانی محروم از سنت، جا مانده از توسعه; وقوع یک اتفاق که هرگز به ساحت واقعیت برکشیده نمی‌شود.
طبقه اضافی روایتی است بدون راوی، حاشیه‌ایست در مرکز، آنارشی‌ای درون نظم، نمایشی بدون مخاطب، خنده‌ای بدون شادی، قصه‌ای که روایتش سیاه نمایی قلمداد می‌شود. سخنی که بیانش چونان شعار جلوه می‌کند. طبقه اضافی روایت مردمانی است که نبودنشان به صلاح نیست.