کار شسته و رفته‌ای هست برای اهالی و دوستداران آثار کلاسیک و نمایش ایرانی ولی طرفداران کارای مدرن و رئالیستی ممکنه دوست نداشته باشن کار رو
معلومه که زحمت زیادی برای کار کشیده شده و همه چیز روی حساب و کتاب بوده در طول تمرینات اما بطور کلی و البته کاملا شخصی و سلیقه‌ای عموم آثار مولفان ایرانی که رویدادگاهشون رو غرب و اروپا انتخاب می‌کنن امکان ارتباط و همذات‌پنداری رو از مخاطبشون می‌گیرن، البته ممکنه که تعامد کارگردان بوده باشه و هدفش ارتباط و واکنش عقلانی از سوی مخاطب باشه ولی من هم مثل ایشون حق دارم سلیقه و نگاهی داشته باشم
به هر صورت خسته نباشید میگم به همه عوامل و توصیه می کنم حتما این کار رو ببینن
چیزهای خوب زیادی هم در اجرا هست دیدنشان خالی از لطف نیست