یک اجرا هوشمندانه بود. لذتى وصف ناشدنى. بنظرم این اجرا نامش محمد مصدق بود که اوازه خوان طاس زمان خودش بود،که شعبون بى مخ ها خیلى دلشان مى خواست در گوشه اى زمین گیرش کنن. اراذل و اوباش همه جا هستن اقاى رحمانیان مشکل سایت تیوال نیست. مشکل پارا دراز کردن جلو پدر و بى حرمتى به اوست تا شعبون هم بگوید من وجود دارم.
اینجا هم مثل جامعه شعبون زیاد دارد. کاریش هم نمى شود کرد ما با شعبون بى مخ ها محشور شده ایم، من همه اش منتظرم نه با کلام که با چماق به جان تاتر بى افتند. حرف که چیزى نیست.
بار اولى که اوازه خوان طاس را دیدم از این همه شهامت گروه ترسیدم. چون خوب مى دانم چه مردمى داریم. خدا را شکر بسلامت گذشت.
درخشان باشید.