«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
فیلم خیلی خوبی بود ، بازیگر های خوبی برای نقش انتخاب شده بودند مخصوصا نوید محمد زاده و سعید چنگیزیان
اینکه فیلم خوبی بود که هیچ بلکه آنونس قشنگ و هیجانی هم داشت
همیشه کارهای هومن سیدی را دوست داشتم و از طرفدارهای پر و پا قرصش بودم ولی متاسفانه این فیلم را دوست نداشتم البته دلم نیامد گزینه دوست نداشتم را انتخاب کنم و به گزینه دیدم اکتفا کردم. از مواردی که خیلی توی ذوق میزد؛ شخصیت عصبی خسرو بود که از ابتدای فیلم حتی در ارتباط با به اهمیت ترین مسائل نمود داشت. ضمنا همانطور که سایرین هم اشاره کردند کاملا واضح و مبرهن است که داستان مربوط به چه اتفاقی است، لذا وقتی ناخودآگاه آن را با دو تئاتری که با اشاره به همین داستان اجرا شده بودند مقایسه می کردم بیشتر به این فکر میکردم که: "چه اقتباس ضعیفی"
خسرویی که جان لنون نشد.....
راستش همیشه گفتم سینمای هومن سیدی سینمای متفاوت و تحسین بر انگیزه.پر از امضاهای خودش مثلا:
استفاده از مونولوگ که در این فیلم شخصیت های فیلم هومن یه گوش پیدا کردن که گوش بازجو بود هر چی میخواستن بگن چه دروغ و چه راست
حرکت دوربین و قرار گرفتن دوربین پشت سر آدمایی که حرف میزنن و ما متوجه نشویم که حرفاشون واقعی است یا نه
رنگ بندی قاب ها و توجه ویژه به تصحیح رنگ که به نظرم توی همه فیلمهای او رنگ بندی خاصی داره.و دراین فیلم که در آخرای فیلم سیاه سفید میشه.
به نظرم بهترین ساخته هومن بود فیلمبرداری عالی و دیالوگها عالی.طناز طباطبایی فوق العاده بود و میتونست سیمرغ بگیره.در این فیلم نقشهای کوتاه مثل رضا بهبودی و رضا کولقانی وسعید چنگیزیان که خیلی کوتاه نبود عالی و دوست داشتنی بودند.دوباره محسن نصراللهی و صحنه سازی که در فصل تابستون تونست محوطه خونه خسرو پر از برف کرد
مرموز ترین سکانس ها سکانس صحبت های حنا و خسرو بعد از خودکشی و صحبت های سازجو و وکیل خسرو در ساختمان ناتمام.تبریک به همه خشم و هیاهویی ها که شما مخاطبین هم هستید.بی شک قضاوت از کار در معدن هم سخت تره