امشب کار پارسا خان جان پسرقدیمی و مرد کنونی هنر ایران زمین رو دیدم تربچه زاغی ضیافت :)
نمایشنامه رو نخوندم و متاسفم که نخوندم چون واقعا عالی بود
بازی ها عاااالی
طراحی صحنه خانوم قلم فرسایی کلا حرف نداره بی کم و کاستی و ساده و کامل ( من از کارهای اخیر سینمایی ایشون بدجوری طراحی اینجا بدون من اشون در ذهن و قلبم نفوذ کرده و مثل آقای پیروزفر بهشون ایمان و اعتماد دارم )
مثل خیلی از دوستان تیوالی از صحنه های قدم زدن و فکر کردن همراه موسیقی ، همراه شدن با صدای مرغ دریایی ، صحنه رقص و چاقونوازی و .... لذت بردم
جالب بود اول حس میکردم با سنگها مقایسه اش میکنم ولی به طرز عجیبی خود نمایشنامه و اقتضاعاتش نذاشت این اتفاق بیفته :)
فقط با احترام به همه ی دوستداران و طرفداران و اهل نظر صحنه ی پایانی(دقیقا ثانیه های پایانی ) کار به نظرم چیزی کم داشت توقع صحنه ای کوبنده و آنچنانی نداشتم حتی تو سنگ ها هم پایان رو آقای پیروزفر در کمال قدرت و بار درامش خیلی ملو و معقول و عالی در آوردن، اینجا اما نمیدونم یه موسیقی یه نور ... دیدن ادامه ›› یه صوت یه چیزی برای من کم داشت که سواد کم من هم اجازه نمیده بتونم دقیق بگم چی !؟
ممنون از همه ی هنرمندان اثر و خوشحالم از اینکه زودتر اینکار رو دیدم تا شانس ٢ بار دیدن داشته باشم
و اما برای طرفداران سنگها بگم که یکی از عزیزان مرکز موسیقی بتهوون گفتن آبان ماه از دلتنگیمون برای " میکی" رها میشیم :)