با عرض خسته نباشید به همه عوامل فیلم
به عنوان یک جوان دانشجو، بعد تماشای این فیلم به هیچ نتیجه یا پیام خاصی نرسیدم.
چرا لادن انقدر ساده بود؟
چرا هومن پای فاتحی را وسط کشید؟
اصلا" چرا همچین داستانی را باید روایت کرد؟؟؟

هر وقت شروع میکنم به مرور کردن فیلم برای خودم و میرسم به ده درصد آخر فیلم ناخودآگاه با این پایان میاد تو ذهنم: اونجایی که لادن شروع میکنه به آرایش، از مسعود ناامید شده و هدفش از آرایش غلیظ اینه که با تحریک کردن آقای برقی مانع قرارداد با سیرک و فروش محموله بشه و همه چی رو به هم بزنه.
آیا با توجه به اسم فیلم پایان اولیه‌ای که برای فیلم درنظرداشتید به این شکل که عرض کردم نبود؟ ولی به این خاطر عوض شده که دیگه اینجوری قسمتهای خیالبافی برقی و تماس مسعود باهاش غیرقابل‌استفاده میشده؟ و مهمتر از این، لادنی که راحت به غریبه اعتماد میکنه به سزای عملش نمیرسیده و تو فرودگاه منتظر نمیمونده؟

آقا سیامک دقیقا نظر شما رو دارم چرا این فیلمو ساختن؟؟؟؟