تئاتر ابزورد (Absurd) که عموما" نزد ما به تئاتر پوچی ترجمه شده است از تاثیرگذارترین نوع هنرهای قرن بیستم است. مارتین اسلین واژهی ابزورد را در کتاب پر آوازهی خود (تئاتر ابسورد) به معناباختگی معنا میکند. جهانی که رنگ از رخسارهی آن رفته، ستونهای عظیم کلان روایتها فرو ریخته و انسان تنهایی خود را بیشتر از هر زمانی دیگر در این عصر حس میکند. پیشگام این نوع تئاتر را نویسندگانی چون آلبر کامو، ساموئل بکت و اوژن یونسکو قلمداد کردهاند، البته در کتاب اسلین فهرست طولانی از نمایشنامه نویسان حرفهای حضور دارد که امروزه تنها میان تئاتریهای حرفهای نامی دارند. ابزورد انسانی را به تصویر میکشد که در ورطهی تنهایی و مبهم زندگی خود دست و پا میزند، دلهره سراسر وجودش را دربرمیگیرد، اما هیچگاه رهایی نمی یابد.
(منبع: انسان شناسی و فرهنگ
http://anthropology.ir/node/26358 )