:-(سال 1393 هم به انتهای راه رسید
سالی پر از نگرانی و دلهره
سالی که همه ما ایرانی ها در آن نیاز به لحظه ای آرامش داشتیم و نبود و بود...
سالی که برای هنرمندان ما پر از نگرانی بود و ناراحتی ، :-) اما تئاتر هایی که زنده کردند صحنه را
شعر هایی که زدند حرفهای شاعر و مخاطب را حال مان را خوب کرد.
کنسرت هایی که بود اما نبود و اشک هایی که ریخت و نریخت دل مان را به درد آورد و خندیدیم،که شاعر گفت خنده تلخ من از گریه غم انگیز تر است... :-)
فیلمهایی که سوار بر تاکسی به سمت مخاطب خود می روند، در جایی که دیگران نیاز می بینند قسمتی از پلاکش را چهار خانه می کنند...جشنواره ای که با افراد کنار گذاشته شده آشتی میکند و فیلم هایی که باران به ارمغان آوردند و سعید را پراندند ، آنها که با مهران خندیدند و خسرو که نبود...و دست هایی که به صدا در آمدند... :-)
و من که در گوشه ای دور از این همه اتفاق می نگارم بر سنگ که اگر راه دور است دل من آنجاست جایی که روزی آرزوی من بود و بهترین آهنگی ... دیدن ادامه ›› که شنیدم آن آشوب آرامشم بود و شاید بهتر از آن برای شما ،دیگری بود. :-)
سال جدید را با تمام دردسرهای گذشته با انرژی مثبت شروع میکنیم به امید اینکه همه خوشبین و دوست باشیم.
:-)

از: خود