اجرای یکشنبه 24 بی نظیر بود.خانم علیزاده و پیشکسوتان دیگری چون آقایان حلمی زرینی پور حسن و توفیقی را طبیعتا بیشتر دوست داشتم چرا که رد پای تجربه در بازی آنها ملموستر بود.نقاط ضعف مربوط بود به تکرار مفاهیمی چون انسانیت و حقیقت که شعارگونه توسط شخصیتها تکرار میشد و دیگر اینکه این نمایش ظرفیت استفاده از موسیقی بیشتری را داشت. .بازی روان و محکم خانم علیزاده فوق العاده بود.هرچند تماشای این اثر به یادماندنی لحظاتی خوش را باعث میشود اما سالن پر از جمعیت حس و حال دیگری دارد.به همه دوستان توصیه میکنم که روزهای پایانی این اثر را دریابند و از همه عوامل این نمایش دوست داشتنی ممنونم.