هفته پیش این نمایش رو دیدم.
قبلا توی توضیحات خونده بودم که "با نگاهی دور به داستان میمون شیناگاوا اثر هاروکی موراکامی" نوشته شده....نمیدونم معنی "نگاه دور" چیه، ولی اسم بردن از یه اثر اون هم از یه نویسنده ای مثل موراکامی که اسمش فضای کارهاش رو به دنبال میاره و سبک خاصی داره، طبیعتا برای تماشاگر یک توقع پیش فرض ایجاد میکنه که یکم خطرناکه. خطرناک از این جهت که اگه اون اجرا حتی خوب هم باشه ولی هیچ نشونی رو از اثر ملهم خودش نداشته باشه، ممکنه به اون خوبی که کار کرده دیده نشه.
من این نمایش رو دوست داشتم و صد البته داستان میمون شیناگاوا رو خیلی بیشتر، ولی حرفم اینه که هیچ نگاه دوری در کار ندیدم!!!
تنها چیزایی که من تلاش کردم یادم بیارم و بفهمم چه چیزی از اون داستان توی این نمایش اومده همینا بود: "دزدیدن اسم" (فقط ایده نه حتی نوع استفاده از این ایده)و "مراجعه به تراپی" .همین!
همین اتفاق یک بار دیگه هم برام تکرار شده، وقتی با شنیدن اسم کتاب عشق لرزه رفتم و نمایشش رو دیدم...بگذریم
پس به کسانی که این نمایش رو دیدند توصیه میکنم داستان موراکامی رو هم بخونن، البته داستان میمون شیناگاوا یکی از 7 داستانی هست که در کتابی ... دیدن ادامه ›› با اسم "دیدن دخترصددرصد ایده ال در صبح ماه اوریل" ترجمه شده .
به بقیه هم توصیه میکنم که بدون داشتن ذهنیت درباره داستان موراکامی، به دیدن خود نمایش برن. باشد تا رستگار شوند :)