روزگار غریبیست نازنین
وقتی...
مهربانیت را به پای سادگیت گذاشتند
فهمت را به غرور تعبیر کردند
همراهیت را نیازت پنداشتند
تازه می فهمی...گاهی باید تن ها تنهایی خویش را جستجو کنند و بس
و چه خوش مینشیند این شعر بر دل و جان:
"دلا خو کن به تنهایی که از تن ها بلا خیزد"
سودابه
دوازده. شهریور. نود و چهار