اگه سَردم، من آن مَردم

یه کوهِ غُصه و دردم

که از عشقِ تو در بَندم

من آن رسوایِ شبگردم

تو اما با دلم سردی

غریبه با غم و دردی

در اوجِ ناجوانمردی

یه خَنجر دستِ نامردی

تو نه دَردی نه همدردی

تو آتیش به دلِ مَردی

یه کاری با دلم کردی

که با دشمن نمیکردی