فیلمی معمولی, داستان های فرعی نچندان مرتبط, پایانی ایرانی!!

من نمی دونم چرا پایان فیلمامون اینجوریه!! من مطمین بودم به احتمال 90 درصد همه چیز ختم به خیر میشه, اما هر چی سعی کردم تو هیچ جای فیلم نتونستم بارقه های امید و ببینم و نهایتاً هم که پایان و دیدم پیش خودم گفتم: خب! من شانس زیادیم برای حدس زدن نحوه ی درست شدن ماجرا نداشتم, من فقط می دونستم که درست میشه!! این شاید از فرهنگ ما ناشی که خدا همه چیز و درست می کنه معمولاً هم از راه های غیر متعارف!!

سعی زیادی کردم شخصیت فرهاد (با بازی فروتن) رو درک کنم, بفهمم دقیقاً به کدوم قشر جامعه تعلق داره, اما با توجه به تناقض های زیادی اعم از سطح مالی خانواده ش, روابط زناشوییش و ... که ازش دیدم, اخر سرم ... دیدن ادامه ›› نفهمیدم!

حقیقتش اینه که من چندان انتظارات بالایی از فیلم نداشتم و برای همین هم تو ذوقم نخورد, اما حضور بازیگرانی مثل محمدرضا فروتن و گوهر خیر اندیش امیدوارم می کرد, که خیلیم راه به جایی نبرد.

اما از همه ی اینها که بگذریم با توجه به این که این تجربه ی اول نیکی کرمی بوده فکر می کنم باید دوستانه تر با فیلم برحورد کرد. شاید یکبار دیدنش خیلیم خالی از لطف نباشه.

در نهایت اینا تماماً نظرات شخصی و غیر کارشناسانه ی منه.