حتی اگر تنها ویژگی مثبت این نمایش، بازی شگفت انگیز مهدی فریضه باشه (درکنار بازی روان نیما رئیسی عزیز که تمام تلاششو معطوف دیده شدن پارتنرش کرد)، به تماشا نشستنش حقاً ارزش خواهد داشت؛ و البته که این نمایش در جایگاهی بالاتر از متوسطِ نمایش های این روزها خواهد ایستاد.
ضمنا از دیدن بازی کیمیای دوست داشتنی بسیار لذت بردم.
حتما پیشنهاد می‌کنم تو فرصت باقی مونده به دیدن این نمایش بروید.