به آغوش تنهایی ی من
بیا،
به تلاطم پر سوال
دست های عاشق من،

به آینده ای که لبریز
سکوت است و نگاه،
به آغوش تنهایی ی من
بیا،

به روزهای مالامال از
خنده و خاطره،
هر چند شوق عشق
در حافظه ها مرده باشد
هر چند تکه ... دیدن ادامه ›› های گمشده ی
هر قلب
هرگز دیگر یافت نشوند.

به روزهای خالی از آفتاب من
بیا،

جنگل جان من
هوای تازه می خواهد،

و کهکشان بی انتهای ذهنم
عبور قاطع شهابی،

به آغوش تنهایی ی من
بیا،

مرا به عبور از حصار این
زمان بی رحم،

این جهان دروغ
این موجودات گمشده در هیچ
یاری کن.


(امیر بابک یحیی پور) 95/6/30