این اجرا به خوبی جسم و جان تماشاگر را درگیر میکند و همگان را وادار به قضاوت در مورد اشخاص(!) روی صحنه می کند که در حقیقت تمام هدف و رسالت این کار همین است که تماشاگر را به قضاوت بی رحمانه وادار کند (بالاخص با درخواست از تماشاگر برای طرح سوال)
به نظر من حقیقت و موضوع اصلی این اجرا ابدا ازدواج بینافرهنگی و مشکلات آن نیست و درحقیقت این ظاهر امر است؛ باید گفت که اصل و هسته نمایش در سی ثانیه پایانی اتفاق می افتد:
درباره تصویرت، نه از من، بلکه از تمام جهان تجدید نظر کن.