متاسفانه نمایش حکومت نظامی نمونه یی از این اندرزنامه های سبک جدید ست با زرق و برق فرم های تکراری. گفته شده این نمایش درباره داعش وخاور میانه ست و مخاطبی مثل من را مشتاق کرده تا ببیند چه طور دغدغه های امروز منطقه بیان خود را در این نمایش به دست می آوردند. به نظر من این نمایش از مسائل سیاسی فقط برای جلب مخاطب بهره برده و حرف جدیدی ندارد و یا حتا بینش عمیقی را هم به مخاطب منتقل نمی کند. در آمیختن کلمات عربی و انگلیسی بصیرت فراملی به نمایشی نمی دهد. تاسف بارتر از همه بازی بازیگران ست که به وضوح تمرین نکرده اند با کاراکترهایی که نه تیپ هستند نه فرد و فقط دیالوگی را منتقل می کنند. بازی های همه به نظر من نازل و کسالت آور ست و من در طول آن 60 دقیقه بارها و بارها ساعتم را نگاه کردم و از انتخابم پشیمان بودم.