بازی اشکان خطیبی رو خیلی دوست داشتم.
نورپردازی قوی، خلوت بودن صحنه رو خنثی کرده بود.
نمایشنامه اقتباس مناسبی از منبعش بود، هم به اصل نوشته وفادار مونده بود، هم از کپی‌برداری طوطی‌وار و کسل‌کننده اجتناب شده بود