مه نشین روی شاخه
سحرگاه
به سردی به فلق روانه
چه زیباست.....
طلوع خورشید
زیباست درخشش این شوری
تشعشع شیرین شاخه هایش
نوازش کنان برچشم می تابد ریسه ی رنگین کمان
بی گمان این پولک های به تن نشسته در پی خبری
از دل سپید...
چه شروع پاکی سپیده دم
پاکباز خیره مانده
نگاه به بازی درخشش
شوق می درخشد در چشمانش
نسیم سرد....
نگاهم را می کشاند بر یخ مات