امشب دیدم... من فراموشکار اما طعم شگفت انگیز یک تیاتر خوب را در ته ذهن هی مزه مزه می‌کردم و از اول کار فکر کردم کی و کجا دیده‌ام... وسط تیاتر نشد ولی با جستجو یافتم... ۸۳... قشقایی... نمی‌دانم به قول دوستی رجعت به گذشته است یا چی... ولی این تیاتر کاملن معمولی و شاید کمی پایین‌تر از قد و قواره انتظار من بود و متن خوب هم با شوخی‌های سبک و عدم غافلگیری که در متن بود گویی از همه طعم شیرین و جادویی ۱۲-۱۳ سال پیش خالی شده بود...
به هر روی خوب است که باز اجرا می‌شود ولی کاش آقای کیانیان عزیز بیش از یک جمله یاد آقای محمدی کرده بود و به آن اجرا وفادارتر بود!