یادداشت کارگردان:
ایزاک نیوتن میگه،تا وقتی که نیرویی از بیرون به جسمی وارد نشه،اجسام ساکن،ساکن می مونن و اجسام متحرک به حرکت خودشون ادامه میدن.
آدم ها ...درست مثل اشیا می مونن
هر کدام از ما انسان ها در مسیری قرار گرفتیم،بعضی از این مسیرها پیچ در پیچ اندبعضی به دور هم میپیچند و به هم برخورد می کنند.بعضی ها به زور از هم جدا شدن،اما دوباره به سمت هم برمی گردن.بعضی از مسیرها هم با کوچکترین تماسی برای همیشه تغییر حهت می دن.
وقتی ما در مسیر خودمون هستیم،شانس کمی برای برگشت وجود داره،ولی وقتی انحرافی پیش بیاد قطعا شما خودتون رو در مسیر جدیدی می بینید،مسیری نامعلوم و ناشناخته،مسیری که پشت سر شما امتداد داره!
چه چیزی این قدرت رو داره که مسیر آینده شما رو تغییر بده؟عشق ...مرگ...یا زندگی!؟
اولین کاری که می کنید چیه؟

....
آرش دادگر عزیز بزرگ مرد عرصه تئاتر ایران ،شهرام احمد زاده بزرگ ،خوشحالم افتخار این رو داشتم شاهد اجرایی ... دیدن ادامه ›› بزرگ ،زیبا و به یاد ماندی از شما بزرگواران باشم ،متنی با دیالوگهایی کوبنده و به یاد ماندی،کارگردانی خلاقانه و عالی ،دکور زیبا ،با درهایی که از محلی برای اجابت مزاج شروع و به دروازه ی مرگ ختم شد!... بازی ها همه دوست داشتنی و برخی عالی ...همه چیز مهیای تئاتری جاودانه ،از یک نمایش ،دیگر چه می خواهیم؟
سپاس از شما که شبی عالی برایم ساختید ،همیشه بدرخشید همچنانکه در ادیسه هم درخشیدید چنانکه خاطره اش همیشه همراهم هست