این روزها هوای تهران گویی بی هوا هوای عشق بازی دارد...آسمانش اشک شوق می بارد گاه و بیگاه و نسیمش چون دخترکی چست و چابک از سر نهرها می پرد و عطر ذوق می پراکند از گیسوانش ...این روزها از حوالی خیابان ها و کوچه پس کوچه های مرکز شهر که گذر می کنی عمیق تر دم را فرو بر..بوی خوش زن را حس می کنی!؟.. بوی عطر گردن بانوی رقصان قلم بیضایی آکنده است هوای این روزهای شهرمان را...تقبیل و همخوابگی می خواهد دلم، گوش و چشمم، تمام جان و وجودم...خرده نگیرید بر ما...بگذارید این روزها را عشق ببازیم و جوانی کنیم