دیشب به اتفاق دوستان به تماشای این نمایش نشستیم
یک حسام منظور در سطح استاندارد خودش که اگر براتون خود نمایش قابل تحمل نبود می تونید حواستون رو به این که چقدر حسام منظور خوبه پرت کنید.
کارگردانان محترم این اثر که تحصیلات عالیه در زمینه تئاتر دارند اینطور که معلومه واحد های "چیزی جلوی تماشاچی نذاریم تا بتونه نمایش رو ببینه"، نور مستقیم تو چشم تماشاچی نتابونیم" و "نکته هایی ساده و روشن در مورد نورپردازی و طراحی لباس" رو معرفی به استاد گرفتند، و خب باعث شده در اثر این ضعف ها بروز پیدا کنه.
هر چقدر به نظر ایده کار خوب بوده همونقدر در اجرا همه چیز ضعیف و دم دستی بود.
پ.ن: اگر احیانا دوستی دارید که به نظرتون صدای فوق العاده ای داره و موسیقیش تاثیر شگرفی در روح و روان شما میگذاره، می تونید شام دعوتش کنید منزل و از موسیقی لذت ببریید، احتیاجی نیست حتما باهاش تئاتر بسازید.