به نظرم دو دلیل برای دیدن این می‌شه داشت: یکی اینکه کسی که بخواد با اختلال شخصیت دوقطبی آشنا بشه. دوم اینکه کسی بخواد بازیهای خوب ناصر هاشمی و شهاب حسینی را تماشا کنه.
شخصاً از فیلم خوشم نیامد. چون مخاطب تخصصی سینما نیستم که دنبال بازی ها باشم. با اختلال دوقطبی هم از قبل آشنایی نسبتاً خوبی داشتم. بنابراین فیلم برام چیزی نداشت و خسته کننده بود و صحنه‌های خشونت و درگیری در فیلم هم آزار دهنده بود.
اگر هدف این بوده که مخاطب با یک کاراکتر با ویژگیهای روانی خاص آشنا بشه چه بهتر بود زندگی خسرو را با خواهرش در رشت نمایش می‌داد. آموزنده تر می بود.