اجرای خوب و قابل قبولی بود. نمیشه گفت عالی بود چون به نظرم جا داشت بهتر باشه مخصوصا اگر بازیگر نقش عمه کمی طبیعی تر بازی میکردن و بازیگر دیگه ای رو به جای آقای دهقان نسب برای کوزمیچ انتخاب میکردن، چون این نقش انگار چندان به ایشون نمیومد و نتونستن اونطور که باید با نقش ارتباط بگیرن. ریتم کار هم اگر یه کمی بیشتر بود و مثلا نمایش در ۷۰،۷۵ دقیقه اجرا میشد کیفیت کار رو بالاتر میبرد. بقیه بازیگرا به خوبی نقش آفرینی کردند مخصوصا بازیگر نقش نیمرو و بازیگر نقش بالتازارویچ که خود کارگردان نقششون رو بازی میکردن بی نقص و عالی بودن. لحن و طنین صدای بالتازارویچ خیلی دلنشین بود و خیلی روی نقش سوار بود.
نکته دیگه ای که باید در نظر داشت تفاوت ماهیت طنز در ادبیات روسیه هست در مقایسه با طنز در ادبیات ایرلند و آمریکا و فرانسه که چون با روحیات ما ایرانیا نزدیکترن به مذاقمون خوشتر میان، از طرفی طنز روسی چون خیلی متکی به بازی های کلامی هست در زبان اصلی خیلی جذابتره تا ترجمه مگر مترجم خیلی خلاقیت از خودش به خرج بده. البته کار طنز خوبی داره و تماشاگرو میخندونه اما اگر با پیش فرض و توقعی که از طنز مثلا ادبیات آمریکا داریم بریم نمایش رو ببینیم طنز کار خشک به نظر میرسه. به قول دوستی که یکبار در همین تیوال نوشته بود وقتی به سراغ ادبیات روسیه میریم باید تنظیمات و سیم کشی مغزمون رو تغییر بدیم تا بتونیم با اثر ارتباط برقرار کنیم.
نوع کمدی اثر رو شاید در اصطلاح بشه در قالب کمدی رفتارها و طنز کنایی دسته بندی کرد.
در مجموع یه اجرای دقیق و وفادار به متن از یه اثر کلاسیک رئالیستیک و روایی که قابل قبول و راضی کننده بود. سوای از مزاحمت های یه سری از تماشاچیا که اوقاتم رو تلخ کرد، با خود نمایش اوقات خوشی رو سپری کردم و راضی بودم.
خسته نباشید به تمام عوامل