تالار وحدت
تئاترشهر تهران
تماشاخانه ایرانشهر
پردیس تئاتر شهرزاد
تماشاخانه ملک
عمارت نوفل لوشاتو
تئاتر هامون
خانه نمایش دا
تالار مولوی
تالار حافظ
تماشاخانه سنگلج
تالار هنرSB > com/org | (HTTPS) localhost : 12:50:29
دوستانی که بنده را از نزدیک می‌شناسند آگاهند که به ندرت از فیلم‌ها تعریف می‌کنم یا بهتر این که علاقه‌ای به تعریف از فیلم‌ها یا طرفداری از آن‌ها ... دیدن ادامه ››
ندارم اما در مورد “خانه” (اِو یا Ev) با جرأت و افتخار معترفم که با یکی از جسورانه‌ترین، جنون‌آمیزترین، منحصربه‌فردترین و سینماترین آثار سینمای ایران طرفیم؛ داستان پدری که وصیت کرده جسدش با هدف کمک به امور آموزشی به دانشگاه اهدا شود، داستان دختری که بعد از مدت‌ها و با شنیدن خبر مرگ پدر بازگشته، داستان پسردایی محجوبی که در واپسین روزهای زندگیِ پدر پرستاری او را کرده و روزی عاشق دختر بوده و چندین و چند خرده‌پیرنگ دیگر. داستان اصلی اما داستان دختر است و پدر، دختری که در سرتاسر فیلم روبه‌روی عالم و آدم می‌ایستد تا مانع از اجرای وصیت پدر شود.
فیلم با پلان‌سکانسی طولانی از درون کابین نعش‌کش شروع می‌شود و با ریتمی تند و کوبنده پس از حدود سیزده دقیقه ما را دقیقاً میان درامِ اصلیِ داستان قرار می‌دهد. از این لحظه به بعد تا چند دقیقه مانده به انتهای فیلم کاراکترهایی را می‌بینیم که در کنار پیرنگِ اصلیِ درام، وصیت پدر و ممانعت دختر، کوتاه و بلند در بطن خرده‌پیرنگ‌های گوناگون و جذاب در هم می‌تنند. پس از هر سکانس و هر پلان و هر دیالوگ بر کنجکاوی‌های ما افزوده می‌شود و در نهایت از ورای تعلیقی به بلندای یک فیلم می‌رسیم به جمع خصوصی دو نفره‌ای بالا سر جنازه پدر؛ سکانسی که هر چند آرام‌ترین بخش فیلم از نظر ریتم و حرکات دوربین است، اما رازی را افشا می‌کند که برساخت ذهنی تماشاگر را متلاشی کرده و او را آگاه می‌کند که کاملاً در مورد چرایی وقوع اتفاقات اشتباه می‌کرده است. این غافل‌گیری به قدری غیرقابل‌انتظار اما باورپذیر است که تماشاچی را ترغیب می‌کند به تماشای دوباره فیلم این بار از زاویه‌ای جدید و در حالی که از نتیجه مطلع است.
اگر به هیچکاک و آثارش علاقه‌مندید حتما این فیلم را ببینید، چون یکی از موفق‌ترین آثار سینمای ایران در ژانر تعلیق است. اگر اصغر فرهادی و آثارش را دوست دارید حتماً این فیلم را ببینید، چون هدفِ فیلم چیزی جز گردگیری شخصیت‌ها و کشف خود واقعی آن‌ها نیست. اگر ترک‌زبان هستید حتماً این فیلم را ببینید، چون این فیلم سراسر به زبان ترکی است، آن هم نه ترکیِ تلویزیونیِ حال‌به‌هم‌زن، بلکه ترکی سلیس و روانی که در زندگی‌تان ساری و جاری است. اگر فارس‌زبان هستید حتماً این فیلم را ببینید، چون مواجه می‌شوید با جمعی خانوادگی که اتفاقاً به خاطر استفاده از زبان محلی به شدت شخصیت یافته و باورپذیر شده است. در هر صورت حتماً این فیلم را ببینید.
فیلم با پلان‌سکانسی طولانی از درون کابین نعش‌کش شروع می‌شود و با ریتمی تند و کوبنده پس از حدود سیزده دقیقه ما را دقیقاً میان درامِ اصلیِ داستان قرار می‌دهد. از این لحظه به بعد تا چند دقیقه مانده به انتهای فیلم کاراکترهایی را می‌بینیم که در کنار پیرنگِ اصلیِ درام، وصیت پدر و ممانعت دختر، کوتاه و بلند در بطن خرده‌پیرنگ‌های گوناگون و جذاب در هم می‌تنند. پس از هر سکانس و هر پلان و هر دیالوگ بر کنجکاوی‌های ما افزوده می‌شود و در نهایت از ورای تعلیقی به بلندای یک فیلم می‌رسیم به جمع خصوصی دو نفره‌ای بالا سر جنازه پدر؛ سکانسی که هر چند آرام‌ترین بخش فیلم از نظر ریتم و حرکات دوربین است، اما رازی را افشا می‌کند که برساخت ذهنی تماشاگر را متلاشی کرده و او را آگاه می‌کند که کاملاً در مورد چرایی وقوع اتفاقات اشتباه می‌کرده است. این غافل‌گیری به قدری غیرقابل‌انتظار اما باورپذیر است که تماشاچی را ترغیب می‌کند به تماشای دوباره فیلم این بار از زاویه‌ای جدید و در حالی که از نتیجه مطلع است.
اگر به هیچکاک و آثارش علاقه‌مندید حتما این فیلم را ببینید، چون یکی از موفق‌ترین آثار سینمای ایران در ژانر تعلیق است. اگر اصغر فرهادی و آثارش را دوست دارید حتماً این فیلم را ببینید، چون هدفِ فیلم چیزی جز گردگیری شخصیت‌ها و کشف خود واقعی آن‌ها نیست. اگر ترک‌زبان هستید حتماً این فیلم را ببینید، چون این فیلم سراسر به زبان ترکی است، آن هم نه ترکیِ تلویزیونیِ حال‌به‌هم‌زن، بلکه ترکی سلیس و روانی که در زندگی‌تان ساری و جاری است. اگر فارس‌زبان هستید حتماً این فیلم را ببینید، چون مواجه می‌شوید با جمعی خانوادگی که اتفاقاً به خاطر استفاده از زبان محلی به شدت شخصیت یافته و باورپذیر شده است. در هر صورت حتماً این فیلم را ببینید.
امیرمسعود فدائی، نیلوفر ثانی و امیر این را
خواندند
محمد مهدی فتحیان، سپهر، farhad riazi، رضا بولو و فرزاد جعفریان این را دوست دارند
محمد مهدی فتحیان، سپهر، farhad riazi، رضا بولو و فرزاد جعفریان این را دوست دارند
محمد مهدی فتحیان (mahdifathian)
تیوال این کاربر
پروفایل
دنبال
از ۱۲ تیر ۱۳۹۳
فیلم بسیار خوبی بود. فرم پلان سکانس و دوربین روی دستش خودنمایانه نیست و در خدمت فراز و فرود های روایت داستانی اش است و در اجرای تکنیک از نمونه های سینمایی پرمدعای وطنی جلوتر است و جریان روایت و فرم به خوبی در هم تنیده می شوند. چقدر فضاها رو خوب درآورده، فضای تنش و طنز جاری در روایت مرگ !
و چقدر بازی ها خوب است و چه پایان خوب و غافلگیر کننده ای دارد . بازی نقش آقای احمدی و نقش پسر دایی بسیار قابل توجه است !
و چقدر بازی ها خوب است و چه پایان خوب و غافلگیر کننده ای دارد . بازی نقش آقای احمدی و نقش پسر دایی بسیار قابل توجه است !
۰۸ دی ۱۳۹۶
دوست‌دارم
پاسخ
آقای شکرنژاد لطفا از گزینه "احتمال لو دادن یا کاهش جذابیت!" استفاده کنید. ممنون.
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
+۱,۳۶۸,۰۰۰ نفر
+۲۶,۷۴۰ برنامه
+۷,۷۷۵,۰۰۰ بلیت
+۲۰۰,۰۰۰ بازدید
۴۵,۰۶۸ برگه
۹,۷۵۱ آلبوم
۵,۶۱۴ پادکست
