از خودت بپرس چرا وقتی میخوام چیزی بگم زمزمه می‌کنم؟ چرا آخر تمام جمله‌هام علامت سئوال اضافه می‌کنم؟ چرا هروقت که نیازهامو بروز میدم عذرخواهی می‌کنم؟ چرا قوز می‌کنم؟ به خودم گرسنگی می‌دم وقتی عاشق غذام؟ وانمود میکنم که اونقدرها برام مهم نیست. خودم رو اذیت میکنم وقتی در واقع میخوام جیغ بزنم؟ چرا منتظرم، ناله میکنم، غصه میخورم، همرنگ جماعت میشم؟ حقیقت رو میدونید: بعضی وقتها اونقدر هم درد نداره. اسب‌ها هم میتونن عشق رو احساس کنن. مادرت چیزی بیش‌تر از اینها میخواست. بد جنس بودن راحت‌تر از باهوش بودنه. اما این چیزی نیست که توهستی.

من موجودی احساساتی هستم - ایو انسلر